Η Πόλη κι ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς"

     ...Μια ιστορία σαν παραμύθι....

      Πριν πολλά-πολλά χρόνια, πρωτεύουσα των Ελλήνων δεν ήταν η Αθήνα, αλλά μια άλλη πόλη: η Κωνσταντινούπολη, που επειδή ήταν τόσο σπουδαία, μεγάλη κι όμορφη, την έλεγαν απλά «Πόλη» με π κεφαλαίο. (https://www.alfavita.gr/koinonia/274957_etsi-itan-i-konstantinoypoli-prin-apo-tin-alosi-ton-maio-toy-1453)

       Αυτή την Πόλη, λοιπόν, όλοι οι εχθροί ήθελαν να την πάρουν, να την κάνουν δική τους, αλλά δεν το κατάφεραν αφού εκτός από όμορφη, ήταν και πολύ δυνατή, με πολύ στρατό, όπλα και μεγάλα κάστρα.

        

   Μέχρι που μια μέρα, στις 29 Μαΐου (σαν σήμερα) το 1453, οι Τούρκοι κατάφεραν να μπουν στο κάστρο και να κάνουν δική τους την "Πόλη". 

     Ο τελευταίος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος που πολεμούσε με θάρρος και ανδρεία, σκοτώθηκε μαζί με πολλούς στρατιώτες του. 

    Διαβάζουμε την προηγούμενη δημοσίευση στο ιστολόγιό μας: llogiakainotes.blogspot.com και κάποια κεφάλαια από το Σχολικό βιβλίο Ιστορίας της Ε' δημοτικού http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2178/Istoria_E-Dimotikou_html-empl/index6.html για να δούμε όχι μόνο τις τελευταίες στιγμές, αλλά όλη την πορεία προς την Άλωση. Ακόμη, στη σελίδα "Βυζαντινά Ιστορικά" http://vizantinaistorika.blogspot.com/2014/05/μαθαίνουμε τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά την Άλωση. 

Ο μύθος λέει ότι τη στιγμή που ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος περικυκλώθηκε από τους Τούρκους, ένας άγγελος τον άρπαξε, τον έκρυψε σε µια σπηλιά και τον "µαρµάρωσε" (τον έκανε πέτρα).

     Εκεί, σ΄αυτή τη σπηλιά ο "Μαρμαρωμένος βασιλιάς" περιµένει την κατάλληλη στιγμή να έρθει πάλι ο άγγελος, που θα του ξαναδώσει τη ζωή και το σπαθί του για να διώξει του Τούρκους από την Κωνσταντινούπολη και να τους κυνηγήσει, μέχρι την περιοχή που λέγεται "Κόκκινη Μηλιά". 

    Ο μύθος λέει ακόµα, ότι οι Τούρκοι ψάχνουν συνέχεια να βρουν τη σπηλιά του Μαρµαρωµένου Βασιλιά, για να χτίσουν την είσοδο της, ώστε να µη µπορεί να ξαναβγεί από εκεί. Όμως ο άγγελος προστατεύει τον Μαρµαρωµένο Βασιλιά και περιµένει την εντολή του Θεού για να τον ξυπνήσει. 

Ακούμε ένα τραγούδι για τον "Μαρμαρωμένο Βασιλιά":

(Στίχοι: Πυθαγόρας- Μουσική: Απόστολος Καλδάρας. τραγούδι: Χάρις Αλεξίου)

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά, που λένε τα γραμμένα,

τo 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε, δε γύρισε κανένα.

Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά, ούτε φωνή, ούτε λαλιά.

τον τραγουδάει όμως στα παιδιά, σαν παραμύθι η γιαγιά.

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά που λένε τα γραμμένα,

το 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε, δε γύρισε κανένα.

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά, δυο πετροχελιδόνια,

μα κει εμείνανε κι όνειρο γίνανε και δακρυσμένα χρόνια.

Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά ούτε φωνή, ούτε λαλιά.

τον τραγουδάει όμως στα παιδιά, σαν παραμύθι η γιαγιά.

    

    Ένας άλλος μύθος λέει ότι όταν οι Τούρκοι πήραν την Πόλη, ένας καλόγερος τηγάνιζε εφτά ψάρια. Τα είχε τηγανίσει από τη μια μεριά και καθώς ετοιμάζονταν να τα "γυρίσει" από την άλλη, έρχεται ένας άγγελος και του λέει πως πήραν οι Τούρκοι την Πόλη.

- Δε γίνεται αυτό, αποκλείεται! λέει ο καλόγερος. Θα το πιστέψω, μόνο αν αυτά τα μισο-τηγανισμένα ψάρια ζωντανέψουν... Δεν πρόλαβε να τελειώσει τα λόγια του κι αμέσως τα ψάρια πήδησαν από το τηγάνι ζωντανά κι έπεσαν στη θάλασσα.

Από τότε, αυτά τα ψάρια μένουν μισοτηγανισμένα, κόκκινα από τη μια μεριά (είναι τα ψάρια "Μπαρμπούνια") μέχρι να έρθει η ώρα να πάρουμε ξανά την Πόλη. Και τότε, λέει ο μύθος, θα έρθει ένας άλλος καλόγερος να τα αποτηγανίσει...

Σημείωση: Αν θέλετε, μπορείτε να ζωγραφίσετε κάτι για τη σημερινή μέρα, ώστε να το δημοσιεύσουμε στη σελίδα μας.

29 Μαΐου 1453 «Η Πόλις εάλω»

     Στις 29 Μαΐου 1453, η δοξασμένη πόλη του ελληνισμού και του χριστιανισμού μπαίνει για πάντα στο παρελθόν. Αυτές ήταν "οι τελευταίες ώρες της Βασιλεύουσας". Η Πόλη που ο Μέγας Κωνσταντίνος την έκανε πρωτεύουσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και πήρε το όνομά του, τελικά πέφτει στα χέρια των Τούρκων, μετά από σκληρή πολιορκία από τον στρατό και τον στόλο του σουλτάνου Μωάμεθ (Μεχμέτ) Β', του "Πορθητή".

      Βέβαια η μέρα αυτή ήταν απλά η κατάληξη μιας μακρόχρονης περιόδου πτώσης και παρακμής: είχε προηγηθεί η πρώτη "Άλωση" (=κατάκτηση) της Πόλης από τους Σταυροφόρους (1204) και η απώλεια πολλών εδαφών της Αυτοκρατορίας. Έτσι γύρω στο 1450. η αποδυναμωμένη Πόλη με τους -περίπου- 70.000 κατοίκους, δεν θύμιζε σε τίποτε την άλλοτε ισχυρή πρωτεύουσα των 500.000 κατοίκων. 

    Οι πολλοί εχθροί που είχε αντιμετωπίσει στο παρελθόν, η έχθρα με τις  χώρες της Δυτικής (Καθολικής) Ευρώπης και οι απερίσκεπτες γκρίνιες και διχόνοιες στο εσωτερικό για το ποιος θα αναλάβει την εξουσία (!), προετοίμαζαν την τελική πράξη της Άλωσης από τους Οθωμανούς. Οι ίδιοι είχαν επιχειρήσει να πάρουν την Πόλη το 1422, αλλά η ανδρεία των πολιορκημένων κατοίκων και τα ισχυρά κάστρα της, τα γνωστά "Θεοδοσιανά τείχη" (κτίσθηκαν τον 5ο αιώνα μ.X. από τον Mεγάλο Θεοδόσιο) που εκτείνονταν σε απόσταση έξι χιλιομέτρων περίπου, κράτησαν μακριά τους κατακτητές, όχι όμως για πολύ. 

     Στις 5 Απριλίου 1453 ο στρατός του Μωάμεθ, που έφτανε τους 400.000 άνδρες, ξεκινά νέα πολιορκία της Κωνσταντινούπολης. Ο τελευταίος αυτοκράτοράς της, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος (εικ. επάνω: έφιππος σε λευκό άλογο - πίνακας του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου) και ο στρατός του, που δεν ξεπερνούσε τους 8.000 άνδρες, αμύνεται με επιτυχία.

    Η τελική έφοδος των Οθωμανών γίνεται με μεγάλη σφοδρότητα το πρωί της 29ης Μαΐου. Τότε αποκαλύπτονται τα αδύνατα σημεία άμυνας της Πόλης: στη βόρεια άκρη των τειχών υπήρχε μια μικρή πύλη, η Kερκόπορτα, η οποία μετά από την τελευταία νυχτερινή επίθεση έμεινε ανασφάλιστη. Οι Tούρκοι στρατιώτες το πρόσεξαν κι έτσι βρήκαν την ευκαιρία για να εισβάλουν. Σε λίγο, ο στρατός του Μωάμεθ θα σκορπούσε παντού τον θάνατο και την καταστροφή κι ένα θλιβερό μήνυμα θα έφτανε παντού: "Η Πόλις εάλω" (= η Πόλη πάρθηκε-κατακτήθηκε!)
   

   Περισσότερα για τη σημερινή επέτειο της Άλωσης, διαβάζουμε σε μια δημοσιογραφική σελίδα.  Ακόμα, βλέπουμε πώς αφηγείται τα γεγονότα η κορυφαία ιστορικός-Βυζαντινολόγος Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ.  Μια λεπτομερής παρουσίαση του χρονικού της Άλωσης, υπάρχει στη σελίδα "Ιστορικά θέματα".     Τις τελευταίες στιγμές του τελευταίου Έλληνα αυτοκράτορα διαβάζουμε στο: olympia.gr .
        Παρακολουθούμε ένα σχετικό ντοκιμαντέρ του καναλιού "National Geografic" 

          καθώς και το ειδικό αφιέρωμα της τηλεοπτικής  εκπομπής "Η Μηχανή του Χρόνου". 

          

      Μπορούμε να διαβάσουμε μερικούς από τους Θρήνους για την Άλωση και να ακούσουμε το τραγούδι “Πάρθεν η Πόλη, πάρθεν η Ρωμανία”, ένα τραγούδι του ποντιακού ελληνισιμού, από την Τραπεζούντα, που πρωτοθρήνησε την Άλωση της Πόλης.

      Ένα ακόμη τραγούδι για την Άλωση, από το Νεοχώρι Χαλκιδικής: "Σημαίνει ο Θιός, σημαίνει η γης". Ο σχεδόν χαρούμενος-χορευτικός ρυθμός του τραγουδιού τονίζει πως αν και η Πόλη πέρασε σε ξένη (και βάρβαρη) κυριαρχία, στη σκέψη του ελληνικού λαού υπάρχει πάντα η ελπίδα πως "πάλι με χρόνια και καιρούς, πάλι δικιά μας θά ΄ναι"...

Μαθαίνουμε κιθάρα;

    Ένας συμμαθητής σας, μου ζήτησε να του υποδείξω έναν απλό τρόπο για να μάθει να παίζει κάποια βασικά πράγματα στην κιθάρα. 

   Εδώ, λοιπόν, σας προτείνω να παρακολουθήσετε ένα βίντεο-μάθημα, για να δείτε πώς παίζουμε τις βασικές συγχορδίες στην κιθάρα.
Μπείτε στο:

 https://www.youtube.com/user/strumschool

κι επιλέξτε κάποιο βίντεο που σας καθοδηγεί πώς να τοποθετήσετε τα χέρια για να παίξετε μια συγχορδία: πχ την "D major" (ΡΕ ματζόρε).  

 Τα γράμματα Ε, A, D, G, B, e δείχνουν τις χορδές ΜΙ, ΛΑ, ΡΕ, ΣΟΛ, ΣΙ. ΜΙ, με τη σειρά που τις βλέπουμε κρατώντας την κιθάρα (θυμίζω πως με τα γράμματα της αλφαβήτου συμβολίζουμε τις νότες, κατά την εξής σειρά: A=La, B=Si, C=Do, D=Re, E=Mi, F=Fa, G=Sol). 
    Οι αριθμοί 1,2,3 δείχνουν τα δάκτυλα του αριστερού χεριού (1=δείκτης, 2=μέσος, 3= παράμεσος). 

    Αν και το μάθημα είναι στα Αγγλικά, είμαι σίγουρος πως δεν θα σας δυσκολέψει να το παρακολουθήσετε.

     Κιθαρίστες μου, καλή αρχή!!! 

Παίζουμε Drums;

   Ένα από τα πιο "ζωντανά" μουσικά όργανα, που όλοι οι νέοι (κι όχι μόνο) θέλουν να μάθουν να παίζουν είναι τα Drums.(στην εικόνα βλέπουμε τα μέρη ενός "Drrum set"). 

   Για πολλούς, τα Drums είναι το ιδανικό μουσικό όργανο για να εκφραστούν, το δε παίξιμό τους, προσφέρει μοναδικές στιγμές χαράς, διασκέδασης κι εκτόνωσης. 

   "Ναι, αλλά, δεν ΄έχω αρκετά χρήματα για να αγοράσω  Drums ή να πληρώσω τον ειδικό δάσκαλο να με μάθει να παίζω. Επιπλέον, πώς να τη χωρέσω στο δωμάτιό μου και πώς θα μπορώ να παίζω, χωρίς να "σηκώνω τη γειτονιά στο πόδι" κάθε φορά που έχω όρεξη να εκφραστώ μουσικά;"  

   Να, λοιπόν, που το Internet βρήκε τον τρόπο να μας βγάλει απ΄αυτές τις δυσκολίες (τις περισσότερες, τουλάχιστον).
    Στη σελίδα http://www.virtualdrumming.com/index.html θα βρούμε ό,τι χρειαζόμαστε! Μάλιστα, το πρόγραμμα δεν απαιτεί κανένα "κατέβασμα" ή εγκατάσταση (όπως συμβαίνει με παρόμοιες εφαρμογές) κι επομένως δεν "τρώει" χώρο στον υπολογιστή σας.

 Ξεκινήστε με κάποια βασικά μαθήματα, εδώ, για να μάθετε πως να χειρίζεστε την ολοκαίνουργια Drum machine σας, για την οποία δεν θα χρειαστεί να ξοδέψετε τίποτε προκειμένου να την αποκτήσετε!

 Στο: "Fundamentals" παρακολουθήστε τα πρώτα μαθήματα χειρισμού της μπαγκέτας (Steek Control) της Μπότας (Feet Control) και δοκιμάστε κάποια "Ρολλαρίσματα" (Rolls) τρίηχα (Triplets), "Flams" και "Drags". 

 Τα μαθήματα είναι πολύ κατατοπιστικά, καθώς δείχνουν τις κινήσεις που πρέπει να κάνετε, καθώς και τις νότες με τις οποίες γράφονται αυτά που ακούτε και βλέπετε να παίζονται.

    

    Στο "Cordination" "Drum Basic Beats" και "Snare Drum Sturdies" θα βρείτε ολοκληρωμένα μαθήματα ρυθμών για διάφορα είδη μουσικής (Rock, Jazz, Latin, Afro Reggae, Funk), ενώ στα: "Drums Grooves" και "Songs Drum Parts" θα δείτε δείγματα από γνωστά τραγούδια, παιγμένα από διάσημα ονόματα της Μουσικής (Phil Collins, John Bonham, Steve Gadd). 

     Στην επιλογή "Drum Machine" δείτε μερικά ακόμη παραδείγματα "Rock", "Funky", "Dance".
     Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στη γραφική απεικόνιση του "τι" και "πότε" παίζεται κάθε φορά:

  Αφού εξασκηθείτε αρκετά στα μαθήματα, στη συνέχεια προσπαθήστε να παίξετε τα ίδια πράγματα, βλέποντας μόνο τις νότες. Εδώ θα βρείτε τις νότες (μπορείτε να τις κατεβάσετε σε μορφή .pdf).
     Αργότερα μπορείτε να συνεχίσετε σε πιο προχωρημένα μαθήματα: Advanced Drum Lessons

   Και η μεγάλη στιγμή έφτασε! Στο "Drum Games", δείτε πώς μπορείτε να παίξτε Drums χρησιμοποιώντας τα πλήκτρα του υπολογιστή σας! Προσέξτε μόνο στον οδηγό που εμφανίζεται,  ποιο πλήκτρο αντιστοιχεί σε κάθε τμήμα του Drum set.
       Εύχομαι να το χαρείτε.

Γνωριμία με το παραδοσιακό όργανο "Σαντούρι"

       Από τα μουσικά όργανα της παραδοσιακής μουσικής που είναι λιγότερο γνωστά, είναι το "Σαντούρι". Να, λοιπόν, η ευκαιρία να το γνωρίσουμε.  

      Το σαντούρι είναι αρχαίο έγχορδο μουσικό όργανο. Οι μεταλλικές χορδές του, 100--105 περίπου, βρίσκονται ανά τρεις,τέσσερις ή και πέντε για κάθε μουσικό φθόγγο (νότα), αποδίδοντας έτσι 41 νότες. Τις χορδές τις χτυπάμε με μικρά ξύλινα ραβδία, που λέγονται μπαγκέτες. Το όνομα του οργάνου προέρχεται από την ελληνική λέξη "ψαλτήρι" (στην περσική γλώσσα: "σαντούρ"). Η καταγωγή του είναι μάλλον από την Περσία, απ΄όπου διαδόθηκε στα ανατολικά (προς την Ινδία και την Κίνα), αλλά και στα δυτικά (Μέση Ανατολή και τη Βαλκανική χερσόνησο). Χρησιμοποιείται κυρίως στην παραδοσιακή μουσική αυτών των χωρών. Περισσότερες πληροφορίες, στα: https://www.topoikaitropoi.gr/paradosiaki-mousiki/santouri/, http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&id=340, 

https://kepem.org/%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/%CF%83%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B9/ , https://www.archaiologia.gr/blog/photo/%CF%83%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B9-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BB%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BC%CE%BF/, 

      Με το Σαντούρι έχουν ασχοληθεί πολλοί Έλληνες μουσικοί με σπουδαιότερους τον μεγάλο δάσκαλο του οργάνου Αριστείδη Μόσχο, τον Τάσο Διακογιώργη, (ο οποίος έπαιξε σαντούρι σε έργα των συνθετών Μίκη Θεοδωράκη και Γιάννη Μαρκόπουλου), τον Νίκο Καλαϊτζή ή Μπινταγιάλα (μικρασιάτικη μουσική), κ.ά. 

    Ο μουσικός; Αποστόλης Καραδήμας ετοίμασε για μας μια σειρά από βίντεο όπου παρουσιάζει παραδείγματα από παραδοσιακά τραγούδια, παιγμένα στο Σαντούρι:

https://drive.google.com/drive/folders/1dnHS_iXKa6ROeLMljxXRjco2CSTOW7W5?usp=sharing

Ascoltiamo della Musica Italiana!

   Ένας καλός τρόπος για να γνωρίσεις μια ξένη χώρα, είναι η μουσική της. Έτσι, λοιπόν, μετά από την παλαιότερη προσπάθεια γνωριμίας μας με τον "Κόσμο της Ισπανικής Μουσικής", σειρά έχει η γειτονική μας Ιταλία, μια χώρα με πλούσια παράδοση στις τέχνες και τον πολιτισμό και κυρίως στη Μουσική.      

  Οι περιφέρειες της χώρας έχουν διαφορετικά στοιχεία στη μορφή του φυσικού περιβάλλοντος (ορεινό στο  βορρά και πεδινό στο κέντρο και στα νότια), στο κλίμα (κρύο-βροχερό στα βόρεια π.χ. περιοχή των 'Άλπεων και πιο ζεστό στα νότια π.χ. Σικελία) και στα πολιτιστικά στοιχεία, όπως έθιμα, τοπικές γλώσσες (π.χ. Νάπολη- Καλαβρία- Σικελία- Σαρδηνία) και τοπικές παραδοσιακές μουσικές. Ας γνωρίσουμε μερικές απ΄αυτές:

       Tarantella Siciliana: Η Ταραντέλα είναι  χορός και μουσική από τη νότια Ιταλία και Σικελία σε ρυθμό  6/8:

Μια ακόμη Tarantella από την περιοχή Monte Sant'Angelo της Puglia.

                   Σειρά έχει ένα "Saltarello Romano",

                  κι ένα παραδοσιακό τραγούδι από το Piemonte.

    Μεταφερόμαστε τώρα σε κάποιες περιοχές του Ιταλικού νότου (Απουλία- Καλαβρία), όπου μιλούν μια ιδιαίτερη γλώσσα ("Grico"), η οποία έχει στοιχεία Ιταλικά και Ελληνικά (κατάλοιπο από την εποχή που στην περιοχή αυτή υπήρχαν αρχαίες Ελληνικές αποικίες). Ακούμε to χαρακτηριστικό τραγούδι "Kalinifta" (=Καληνύχτα),

       Καθώς η περιοχή αυτή είναι από τις πιο φτωχές της Ιταλίας, οι κάτοικοι αναγκάζονταν να ξενιτευτούν, αναζητώντας αλλού καλύτερη τύχη. Το παράπονο της γυναίκας του "Εmigranto" (=μετανάστη) αποτυπώνεται στο τραγούδι "Αndra mou paei"

     Έχοντας τόσο πλούσια μουσική παράδοση, (δεν έχουμε περιθώρια να την γνωρίσουμε όλη) και με την βοήθεια της γλώσσας της χώρας που έχει μια προφορά σαν τραγούδι, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί στην Ιταλία υπάρχουν τόσο σπουδαίοι τραγουδιστές, τραγουδοποιοί και συνθέτες. Για να παρακολουθήσουμε καλύτερα τα υπόλοιπα τραγούδια του σημερινού αφιερώματός μας, θα τα δούμε με ελληνικούς υπότιτλους.
     Πρώτα,  ο Toto Cotugno αναλαμβάνει να μας περιγράψει τα χαρακτηριστικά του μέσου Ιταλού, μέσα από το τραγούδι "L'italiano". 

     Ένας από τους πιο διάσημους σύγχρονους Ιταλούς τενόρους (=τραγουδιστής με λεπτή φωνή), ο Luciano Pavarotti, ερμηνεύει εξαιρετικά το "O sole mio":

Μια ακόμη αριστουργηματική ερμηνεία από τον Luciano Pavarotti στο περίφημο "Caruso"

     Ένα από τα γνωστότερα ιταλικά τραγούδια που γνώρισαν παγκόσμια επιτυχία είναι το "Nel Blu Dipinto di blu" (ή "Volare") του Domenico Modugno

     Στη δεκαετία 1960 -1970 ο Sergio Endrigo είχε κάνει όχι μόνο την Ιταλία, αλλά  όλο τον κόσμο να τραγουδά μαζί του: "Se le cose stano cosi"

     Την ίδια εποχή, o Gino Paoli κυκλοφορεί τη μεγάλη του "καλοκαιρινή" επιτυχία "Sapore di sale"

   Δεν είναι όμως μόνο η δεκαετία 1960-70 μουσικά πλούσια. Ο σύγχρονος τραγουδιστής-τραγουδοποιός Eros Ramazzotti τραγουδά με τη χαρακτηριστική φωνή του το "Un Altra Te¨ και κερδίζει παγκόσμια αναγνώριση:

 

    O Andrea Bocelli, είχε την ατυχία να μείνει τυφλός σε ηλικία 12 ετών. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να γίνει σπουδαίος τενόρος και να μας μαγέψει τραγουδώντας το"Con te Partiro" 

    Από την πολύ μεγάλη σειρά αξιόλογων κι επιτυχημένων σύγχρονων Ιταλών τραγουδιστών, αναγκαζόμαστε να περιοριστούμε μόνο σε έναν ακόμη: τον Gigi D'Alessio με το "Amore mio"

Écouter de la Musique Française

      Σε παλαιότερη δημοσίευσή μας, ("Με φόντο τον πύργο του Eiffel") κάναμε μια γνωριμία με τον πύργο-σύμβολο του Παρισιού, όπου ακούσαμε δύο χαρακτηριστικά τραγούδια που αναφέρονται στη Γαλλική πρωτεύουσα: το "Sous le ciel de Paris" (=κάτω απ΄τον ουρανό του Παρισιού) της Edith Piaf  και το "A Paris" με τη φωνή του Yves Montand (Υβ Μοντάν).
  Ακόμη, στη δημοσίευση "Ζωή σαν τριαντάφυλλο", γνωρίσαμε τη ζωή και το έργο της Edith Piaf κι ακούσαμε τις μεγάλες της επιτυχίες "La vie en rose" και "Non, je ne regrette rien". Βέβαια, η Ed.Piaf και ο Yv, Montand δεν είναι οι μοναδικοί εκπρόσωποι της γαλλικής μουσικής, ούτε έπαψαν να γράφονται σπουδαία γαλλικά τραγούδια, μερικά από τα οποία θα προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε εδώ, με προβολή των μεταφρασμένων στίχων τους σε υπότιτλους. 

      Σημειώνουμε ότι γαλλόφωνη μουσική έχουμε όχι μόνο στα όρια της Γαλλίας αλλά και στις περιοχές όπου δημιουργήθηκαν γαλλικές αποικίες (όπως στον Καναδά),  ή και σε περιοχές άλλων ευρωπαϊκών χωρών -εκτός Γαλλίας- όπου μιλούνται τα Γαλλικά  (Βέλγιο, Γαλλόφωνη περιοχή της Ελβετίας).
      Έτσι, λοιπόν,  από την πόλη Gatineau (Γκατινό), στην περιοχή του Κεμπέκ (Καναδάς) ακούμε το παραδοσιακό "La chanson du voyageur" (Το τραγούδι του ταξιδιώτη):

     Αν επισκεφτούμε κάποιο από τα νυχτερινά κέντρα "καμπαρέ" του Παρισιού (όπως το "Moulin Rouge"), θα μείνει στα αυτιά μας η ζωηρή χορευτική μουσική του "Can-Can". Πρόκειται για απόσπασμα από την όπερα Orphée aux enfers (=Ο Ορφέας στον Άδη) του συνθέτη Jacques Offenbach (1819–1880)

    Τη δεκαετία του 1970, στο χώρο της γαλλικής ποπ, μεσουρανεί  ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός Joe Dassin (1938-1980, γιος του σκηνοθέτη Jules Dassin). Μια από τις σημαντικότερες επιτυχίες του είναι το "L'Été Indien" (1975):

      Ο Georges Moustaki (1934-2013) ήταν Γάλλος τραγουδιστής και συνθέτης, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, η δε οικογένειά του ήταν Έλληνες Εβραίοι από την Κέρκυρα. Εμπνευσμένος από τις ομορφιές και την ιστορία της Μεσογείου, γράφει το τραγούδι "En Méditerranée"

     H Lara Fabian είναι μια πολύ επιτυχημένη τραγουδίστρια από το Βέλγιο (η μητέρα της είναι από τη Σικελία), που το 1990 μετακομίζει στον Καναδά και κάνει διεθνή καριέρα. Έχει ηχογραφήσει τραγούδια σε πολλές γλώσσες κι ένα από τα πιο επιτυχημένα της, είναι το γαλλικό "Je t'aime" (1997) το οποίο ερμηνεύει εδώ με ιδιαίτερη συγκίνηση μπροστά στους θαυμαστές της ,που την αποθεώνουν:

       Το 2001 o σκηνοθέτης Jean-Pierre Jeunet παρουσιάζει την κινηματογραφική ταινία "Le fabuleux destin d'Amélie Poulain" (γνωστή απλά ως "Αμελί"), με πρωταγωνίστρια την Audrey Tautou. Ο συνθέτης Yann Teiersen γράφει γι΄ αυτήν την ταινία μια μουσική που εντυπωσιάζει με την απλότητα κι ομορφιά της. Ακούμε εδώ το απόσπασμα "La Valse d' Amelie"

      Η τραγουδίστρια Amel Bent, το 2004 γνωρίζει μεγάλη επιτυχία με το "Ma philosophie" (από το άλμπουμ της "Un Jour d' été") το οποίο κυκλοφορεί και σε άλλες γλώσσες (και στα ελληνικά). Σημ: ελέγξτε ότι είναι ενεργοποιημένοι οι ελληνικοί υπότιτλοι, όπως παραπάνω)

  

       Την ίδια χρονιά (2004) προβάλλεται η κινηματογραφική ταινία "Les Choristes" (=Τα παιδιά της χορωδίας) σε μουσική Bruno Coulais, που σημειώνει τεράστια επιτυχία σε όλο τον κόσμο. O Jean-Baptiste Maunier, που τον γνωρίσαμε σε παλαιότερη ανάρτηση (Ποιος έχει το δικαίωμα;) είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής, που μαγεύει με τη φωνή του στο τραγούδι "Caresse sur l'océan":

      Η τραγουδίστρια Isabelle Geffroy είναι περισσότερο γνωστή με το ψευδώνυμο "Zaz" και το 2010 γνωρίζει μεγάλη επιτυχία με το τραγούδι "Je Veux", από το πρώτο της άλμπουμ, "Zaz"

    Ένα ακόμη κινηματογραφικό γαλλικό τραγούδι: από την πρόσφατη (2014) ταινία "La Famille Belier", που περιγράφει τη ζωή της νεαρής Πωλά Μπελιέ, η οποία είναι η μόνη που μπορεί να ακούσει και να μιλήσει στην τετραμελή οικογένειά της που είναι κωφάλαλοι(!) Μάλιστα, όχι μόνο ακούει και μιλά, αλλά έχει και πολύ καλή φωνή. Αποφασίζει, λοιπόν να πάρει μέρος σε ένα διαγωνισμό τραγουδιού, απ΄όπου -αν πετύχει- θα μπορέσει να συνεχίσει τις μουσικές σπουδές της σε ανώτερη σχολή του Παρισιού. Θαυμάζουμε την Louane Emera (που υποδύεται την Πωλά), τη στιγμή που κάνει μια "διπλή" ερμηνεία του τραγουδιού "Je Vole": με τη φωνή της και ταυτόχρονα με κινήσεις της νοηματικής γλώσσας, ώστε να την "ακούσουν" τα κωφάλαλα μέλη της οικογένειάς της και να χαρούν μαζί της το τραγούδι !!!

Η Φιλαρμονική της Χωματερής!

     Μετά τα "Βαρέλια που παίζουν μουσική", που γνωρίσαμε σε παλαιότερη δημοσίευσή μας . η "Φιλαρμονική της Χωματερής" μας αποδεικνύει πως με λίγη θέληση όλα μπορούν να γίνουν και τα παλιά και '''άχρηστα" αντικείμενα που έχουμε, μπορούν να μετατραπούν σε  χρήσιμα.

  Ποια είναι η Φιλαρμονική της Χωματερής; Για να τη γνωρίσουμε, θα ταξιδέψουμε στην Κατεούρα (Cateura de Asunción) μια από τις πιο φτωχές περιοχές της Παραγουάης (Νότια Αμερική -βλ, χάρτη)

     Πρόκειται για μια "παραγκούπολη" χτισμένη κυριολεκτικά πάνω σε μια χωματερή. Οι περισσότεροι κάτοικοι της πόλης "ζουν ψάχνοντας στα σκουπίδια", αφού για να εξασφαλίσουν λίγα χρήματα εξαρτώνται αποκλειστικά από την ανακύκλωση των σκουπιδιών, τα δε παιδιά είναι εκτεθειμένα σε άθλιες συνθήκες, με τα ναρκωτικά και τις συμμορίες παρανόμων να τα περιτριγυρίζουν. 

   Κι όμως, σ΄αυτήν την φτωχή (κι επικίνδυνη για τα παιδιά) περιοχή, ανάμεσα σε τόνους σκουπιδιών, μπόρεσε να φυτρώσει ο "σπόρος" της μουσικής  κι η δύναμη της θέλησης κατάφερε να φέρει την ελπίδα!

     Όλα ξεκίνησαν όταν ένα παιδί παρουσίασε στους φίλους του ένα βιολί που είχε φτιάξει με υλικά που βρήκε στα σκουπίδια. Το νέο δεν άργησε να φτάσει στα αυτιά των μεγαλυτέρων και ειδικά του Favio Chávez, ενός δασκάλου μουσικής, που δεν θα μπορούσε να ζήσει από το επάγγελμά του σ΄αυτή την φτωχή  περιοχή, αφού θα ήταν ακατόρθωτο να αγοράσει κάποιος ένα κανονικό όργανο ή να πληρώσει δάσκαλο για να μάθει. Μια ιδέα του ήρθε αμέσως: να βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν μουσική, χωρίς να έχουν καινούργια κι  ακριβά όργανα. 

     Σύντομα, λοιπόν,  η φτωχή Κατεούρα κατάφερε να αποκτήσει μια ολόκληρη ορχήστρα με όργανα που φτιάχτηκαν από ανακυκλώσιμα υλικά, όπως ένα βιολοντσέλο κατασκευασμένο από παλιό τενεκεδένιο κουτί πετρελαίου και ξύλο, ενώ τα "κλειδιά¨ του οργάνου φτιάχτηκαν από ένα πεταμένο εργαλείο για τεμαχισμό κι επεξεργασία κρέατος! Τα παιδιά πλέον, μαθαίνουν μουσική και παίζουν δύσκολα κλασικά κομμάτια, δείχνοντας με καμάρι τα μουσικά όργανα που φτιάχνουν συναρμολογώντας υλικά από σκουπίδια.

     Έτσι δημιουργήθηκε  η "Ανακυκλωμένη Ορχήστρα".ή "Φιλαρμονική της Χωματερής" (Orquesta de Instrumentos Reciclados de Cateura - Landfill Harmonic), που δίνει συναυλίες σε πολλές περιοχές και για την οποία ο διευθυντής της είναι ιδιαίτερα χαρούμενος και υπερήφανος. 

 

Περισσότερες πληροφορίες: 

.http://www.recycledorchestracateura.com/,  https://vimeo.com/ondemand/landfillharmonic/52711779 και https://www.facebook.com/landfillharmonicmovie 

Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision.

       Το Σάββατο 22 Μαΐου διεξάγεται ο καθιερωμένος πανευρωπαϊκός διαγωνισμός τραγουδιού, γνωστός ως "Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision" (αγγλ.: Eurovision Song Contest, γαλ.: Concours Eurovision de la chanson). Πρόκειται για ένα διαγωνισμό που διοργανώνεται κάθε χρόνο από τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (European Broadcasting Union, EBU). Μάλιστα, ο διαγωνισμός αυτός είναι ο δημοφιλέστερος στον κόσμο: οι τηλεθεατές που τον παρακολουθούν φτάνει μέχρι τους 600.000.000, αφού μεταδίδεται τηλεοπτικά και στις πέντε ηπείρους! Φέτος ο διαγωνισμός παρουσιάζεται από το Ρότερνταμ της Ολλανδίας, μετά την νίκη της χώρας στον διαγωνισμό 2019, με τον Ντάνκαν Λόρενς και το τραγούδι "Arcade". Θυμίζω εδώ ότι η Ολλανδία είχε αρχικά επιλεγεί να φιλοξενήσει τον περσινό Διαγωνισμό Τραγουδιού 2020, ο οποίος όμως ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού 2019-20. Φέτος, λοιπόν, ο διαγωνισμός διεξάγεται στο Rotterdam Ahoy σε τρεις φάσεις  αποτελείται από δύο ημιτελικούς στις 18 και 20 Μαΐου και τον τελικό στις 22 Μαΐου 2021.

     Στον διαγωνισμό συμμετέχει κάθε χώρα της Ευρώπης με ένα πρωτότυπο τραγούδι, το οποίο ερμηνεύεται ζωντανά από κάποιον/κάποιους καλλιτέχνες. Το τραγούδι κι ο ερμηνευτής που εκπροσωπεί τη χώρα σ' αυτόν τον ευρωπαϊκό μουσικό διαγωνισμό, έχει επιλεγεί προηγουμένως από μια ειδική επιτροπή της κρατικής τηλεόρασης κάθε χώρας (που είναι μέλος της EBU).

     Μετά την παρουσίαση  των τραγουδιών από όλες τις χώρες,  αρχίζει η βαθμολόγησή τους. Από την ψηφοφορία, που ακολουθεί, προκύπτει το δημοφιλέστερο τραγούδι και η βράβευσή του είναι το μεγάλο μουσικό γεγονός της χρονιάς, η δε χώρα από την οποία προέρχεται το νικητήριο τραγούδι, αναλαμβάνει να διοργανώσει τον διαγωνισμό  της επόμενης χρονιάς.  

     Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision διεξάγεται συνέχεια κάθε χρόνο από το 1956. Στις 24 Μαΐου 1956 διοργανώθηκε ο πρώτος διαγωνισμός, στο Λουγκάνο της Ελβετίας, κατά τα πρότυπα του γνωστού "Μουσικού Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο". Σ΄εκείνο τον πρώτο διαγωνισμό συμμετείχαν επτά χώρες: Γαλλία, Γερμανία (¨Δυτική"),  Ιταλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο και Ελβετία.  Με τον καιρό, ο διαγωνισμός ξέφυγε από τα στενά ευρωπαϊκά σύνορα και περιλαμβάνει συμμετοχές κι από χώρες της Μέσης Ανατολής και Βορείου Αφρικής (Ισραήλ, Λίβανος, Συρία, Αίγυπτος, Λιβύη, Αλγερία, Τυνησία). Γι΄αυτό η Ε.Β.U. αποφάσισε το 2004, η εκδήλωση να γίνεται επί δύο ημέρες.

     Αν και τα τραγούδια που διαγωνίζονται, ανήκουν συνήθως στο είδος της "ποπ μουσικής", έχουν παρουσιαστεί κατά καιρούς και άλλα είδη μουσικής: "Έθνικ" (επηρεασμένη από την παραδοσιακή μουσική χωρών), "Λάτιν", Ροκ, Ραπ ακόμη και Hard Rock και Heavy Metal (όπως είχε συμβεί το 2006, με τη συμμετοχή της Φινλανδίας: το συγκρότημα "Lordi" ξάφνιασαν τους πάντες με το τραγούδι "Hard Rock Hallelujah", το οποίο κέρδισε και την πρώτη θέση!). 

     Εκτός από νέους καλλιτέχνες, που προσπαθούν να κερδίσουν μια αναγνώριση μέσα από τον διαγωνισμό, ΄έχουν λάβει μέρος με τα "Εθνικά χρώματα" της χώρας τους και καλλιτέχνες που ήταν ήδη γνωστοί, όπως η "δική μας" Νάνα Μούσχουρη, η Βίκυ Λέανδρος, η Ολίβια Νιούτον-Τζον, η Σελίν Ντιόν, ο Κλιφ Ρίτσαρντ και οι Shadows, οι δε Σουηδοί "ΑΒΒΑ" έγιναν διάσημοι, όταν κέρδισαν τον διαγωνισμό του 1974 με το τραγούδι "Waterloo":

  

      Η Ελλάδα παίρνει μέρος για πρώτη φορά στον 19ο -κατά σειρά- διαγωνισμό του 1974 με τη Μαρινέλλα, που ερμήνευσε το τραγούδι «Κρασί, θάλασσα και τ' αγόρι μου» σε στίχους Πυθαγόρα (Γιαννόπουλου) και μουσική Γιώργου Κατσαρού, καταλαμβάνοντας την 11η θέση.

      To 1977 η χώρα μας καταλαμβάνει τη 10η θέση με το "Μάθημα Solfegge" σε στίχους Σέβης Τηλιακοιύ και μουσική Γιώργου Χατζηνάσιου, που το ερμήνευσαν οι: Πασχάλης (Αρβανιτίδης), Μαριάνα Τόλη, Ρόμπερτ Ουίλιαμς και Μπέσυ Αργυράκη:

  

     Η μεγάλη στιγμή για την Ελλάδα ήρθε το 2005, όταν κατέλαβε την 1η θέση, με το τραγούδι «My Number One» σε στίχους Χρήστου Δάντη και Ναταλίας Γερμανού και μουσική Μάνου Ψαλτάκη, με ερμηνεύτρια την Έλενα Παπαρίζου. 

Στον φετινό διαγωνισμό, η Ελλάδα παίρνει μέρος με το τραγούδι "Last Dance"¨που ερμηνεύει η Stefania: 

Ταξιδεύοντας με τη μουσική σε όλη τη γη

         Γεια σας φίλοι μου!

Το "Ταξίδι στον κόσμο, συντροφιά με τη μουσική" που ξεκινήσαμε στο προηγούμενο ηλεκτρονικό μάθημα είδα ότι σας άρεσε. Έτσι, σήμερα συνεχίζουμε "Ταξιδεύοντας με τη μουσική σε όλη τη γη", ώστε να ολοκληρώσουμε αυτό το κεφάλαιο.

       Σ΄αυτό το μουσικό ταξίδι, δεν θα χρειαστούμε εισιτήρια, πλοία, τρένα, ή αεροπλάνα, αλλά μόνο να έχουμε ανοικτά τα αυτιά και την καρδιά μας, για να γνωρίσουμε μουσικές από διάφορα μέρη του κόσμου.

     Α! θα χρειαστούμε να διαβάσουμε και ένα κεφάλαιο από το βιβλίο Μουσικής της Δ΄ τάξης, με τίτλο "Ταξιδεύοντας με τη μουσική σε όλη τη γη". Θα το βρούμε, αν πατήσουμε τον παρακάτω σύνδεσμο:. http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2172/Mousiki_G-D-Dimotikou_html-empl/index24.html . Πάμε λοιπόν! 

      Θα μάθουμε πληροφορίες για τη μουσική των Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής  και των κατοίκων της Αφρικής. Πατάμε τους παραπάνω χρωματισμένους συνδέσμους, αλλά για να τρέξουν σωστά οι εφαρμογές. πρέπει να έχουμε εγκαταστήσει στον υπολογιστή το πρόγραμμα «Adobe Flash Player» .

     Φτάνοντας στην Κεντρική Αφρική ακούμε το τραγούδι «Kuru-kuru» της φυλής των  Πυγμαίων Άκα και βλέπουμε ένα βίντεο με μουσικές και χορούς της περιοχής. Βλέπουμε ακόμη το όργανο Mbira ή sanza, που αποτελείται από μια σειρά ευέλικτες μεταλλικές λάμες διαφορετικού μεγέθους, στερεωμένες πάνω σε μια ξύλινη βάση: 

      Το Djembe είναι ένα από τα πιο γνωστά αφρικάνικα κρουστά όργανα:

     Περνάμε τώρα από την Αραβία όπου γνωρίζουμε τα όργανα Oud (ούτι, έγχορδο σαν λαούτο), Darbuka (κρουστό, σαν τουμπερλέκι) και Ney (πνευστό):  

      Κατευθυνόμαστε πιο ανατολικά, στην Ινδία, όπου η Anoushka Shankar παίζει για μας το όργανο "Sitar" (σαν κιθάρα):

       Πάμε τώρα βορειότερα, στη Ρωσία όπου βλέπουμε την 7χρονη Anastasia Turina να παίζει εκπληκτικά τη τρίγωνη κιθάρα "Balalaika"

     Στην Ιαπωνία θα συνατήσουμε το έγχορδο "Koto", του οποίου τον ήχο ακούμε στο τραγούδι "Sakura"

      Στη μακρινή Αυστραλία, οι ιθαγενείς "Αβορίγινοι" έχουν ως κύριο όργανο το παράξενο πνευστό "Didgeridoo". Το γνωρίζουμε μέσα από τη τραγούδι "Corroboree" και το βίντεο: 

 

       Φτάνουμε στη Νότια Αμερική, όπου ακούμε το παραδοσιακό τραγούδι "El Codor Pasa" των Ινδιάνων των Άνδεων:

  

      Στην Αργεντινή, αναπτύχθηκε η έντονα χορευτική μουσική "Tango" ένα δείγμα της οποίας ακούμε στο κομμάτι "La Cumparsita", σύνθεση του Gerardo Matos Rodriguez:

         Ο ζωηρός χορός του Tango "La Cumparsita" (βλέπουμε το βίντεο) 

μας οδηγεί στη επίσης δυνατή ισπανική μουσική του 'Paso doble' "España Cañi": που χορεύεται με συνοδεία από κιθάρα και καστανιέτες: 

      Τη μουσική της Ισπανίας, τη γνωρίσαμε στο ειδικό αφιέρωμα του μουσικού ιστολογίου μας:  https://llogiakainotes.blogspot.com/2020/05/el-mundo-de-la-musica-spanola.html

    Και τώρα πάμε στον Ευρωπαϊκό βορά: στη Σκωτία όπου ακούμε τη χαρακτηριστική "Γκάϊντα" ("Pipes") στο κομμάτι "The Gael" (μουσική που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία "Ο τελευταίος των Μοϊκανών")   

      "Ουφ! Κουράστηκα" άκουσα να λέει κάποιος από σας.  Κλείνουμε λοιπόν το σημερινό μας μουσικό ταξίδι σε όλο τον κόσμο, λύνοντας ένα σταυρόλεξο: https://crosswordlabs.com/view/2020-05-20-14 που έφτιαξα για να ξεκουραστούμε.

Εύχομαι να πραγματοποιήσετε το ταξίδι που κάναμε εδώ και να γνωρίσετε από κοντά κάθε γωνιά του όμορφου μικρού και μεγάλου μας κόσμου! 

Γιορτή Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης

     Σήμερα, 21 Μαΐου τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία η μνήμη των Αγίων και "Ισαποστόλων" Κωνσταντίνου και Ελένης.

   Πρόκειται για τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α’ (τον οποίο η ιστορία έχει χαρακτηρίσει "Μεγάλο") και τη μητέρα του, Ελένη, οι οποίοι ονομάζονται από την Εκκλησία "Ισαπόστολοι" (=σπουδαίοι όσο οι 12 Απόστολοι του Χριστού) επειδή με τις πράξεις τους προσέφεραν μεγάλη βοήθεια στον Χριστιανισμό.
      Ο Κωνσταντίνος (272-337) το 306 μ.Χ, διαδέχθηκε τον πατέρα του, Κωνστάντιο Α΄ "Χλωρό" στη θέση του "Καίσαρα της Γαλατίας, Ισπανίας και Βρετανίας" (δηλ. διοικητή των  δυτικών επαρχιών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) για να γίνει στη συνέχεια Αυτοκράτοράς της μέχρι τον θάνατό του.
      Στα χρόνια του, καθιερώθηκε με νόμο ("Διάταγμα των Μεδιολάνων", Φεβρουάριος 313 μ.Χ.,) η "Ανεξιθρησκεία", δηλ. η θρησκευτική ελευθερία, χάρις στην οποία όλοι οι  Ρωμαίοι πολίτες (και ειδικά οι χριστιανοί) μπορούσαν πλέον να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα ελεύθεροι, χωρίς τον φόβο των διωγμών των προηγουμένων χρόνων. Έτσι, ο Χριστιανισμός γίνεται ελεύθερη και νόμιμη θρησκεία, αργότερα, δε, η επίσημη θρησκεία του κράτους. 

        Το 325 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος αρχίζει την κατασκευή της νέας πρωτεύουσας του κράτους, που θα φέρει το όνομά του (Κωνσταντινούπολη) στη θέση του αρχαίου Βυζαντίου, αποικίας των Μεγαρέων.Το 337, λίγο πριν τον θάνατό του, αισθάνεται την ανάγκη να βαπιτστεί κι ο ίδιος χριστιανός. 

    Η μητέρα του, Ελένη (246/250 - 327/330) μετά από έρευνες κατόρθωσε να βρει τον Σταυρό του Χριστού στους Αγίους Τόπους και προσέφερε χρήματα για την ανέγερση χριστιανικών ναών σε πολλά μέρη της αυτοκρατορίας.
      Περισσότερα: http://www.saint.gr/1685/saint.aspx

      Ακούμε το Απολυτίκιο της μέρας (σε ήχο πλ.δ') 

     Του Σταυρού σου τον τύπον εν ουρανώ θεασάμενος, και ως ο Παύλος την κλήσιν ουκ εξ ανθρώπων δεξάμενος, ο εν βασιλεύσιν, Απόστολός σου Κύριε, Βασιλεύουσαν πόλιν τη χειρί σου παρέθετο· ην περίσωζε δια παντός εν ειρήνη, πρεσβείαις της Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.

       Χρόνια πολλά στον Κωνσταντίνο, στην Κωνσταντίνα, στην Ελένη και στον Έλενο (ναι, υπάρχει και τέτοιο όνομα!)    

Όταν τα βαρέλια παίζουν μουσική

        Το ταξίδι στον κόσμο με οδηγό τη μουσική, θα μας φέρει σήμερα στην Κεντρική-Νότια Αμερική και συγκεκριμένα στη Δημοκρατία Τρινιντάντ και Τομπάγκο (Republic of Trinidad and Tobago). Πρόκειται για μια νησιωτική χώρα που αποτελείται από 23 νησιά (τα δύο μεγαλύτερα είναι το Τρινιντάντ και το Τομπάγκο) στη νότια Καραϊβική Θάλασσα, κοντά στις ακτές της Βενεζουέλας. 

   Για να μη... χαθούμε στο δρόμο, ας δούμε το χάρτη, καθώς και μερικές εικόνες από πάρκα και φυσικές ομορφιές της περιοχής. 

     Η οικονομία της Βενεζουέλας και της γύρω πρειοχής, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, που βρίσκονται κυρίως σε υποθαλάσσιο χώρο, κοντά στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο. 

   

        Οι κάτοικοι, λοιπόν, αυτών των νησιών βρήκαν έναν τρόπο να αξιοποιήσουν τα άδεια μεταλλικά βαρέλια, στα οποία αποθηκεύεται το πετρέλαιο και που μένουν άχρηστα μετά την άντλησή του: κόβουν τους πάτους των βαρελιών και φτιάχνουν κρουστά μουσικά όργανα: τα "Steel Drums" ή "Steel pans".

    

  Σας φαίνεται περίεργο πώς τα βαρέλια όχι απλά παράγουν ήχο, αλλά παίζουν κι ωραία μουσική; Δείτε το βίντεο:

19 Μαΐου 1919: Ποντιακή Γενοκτονία

    Ποντιακής καταγωγής δεν είμαι (αν και θα το καυχόμουν αν ήμουν, όπως αισθάνομαι για κάθε γωνιά του Ελληνισμού), αλλά δεν μπορώ να σιωπήσω μια τέτοια μέρα: 19 Μαΐου, επέτειο της Γενοκτονίας  των Ποντίων το 1919. Τι έγινε αυτή τη μέρα, μπορούμε να το μάθουμε από πολλές πηγές. Αν θέλετε μπορώ να σας προτείνω την εξής:

     Το απίστευτο, είναι ότι -μέσα στο όμορφο Μαγιάτικο περιβάλλον- κάποιοι λησμόνησαν αυτήν την επέτειο και κάποιοι -ακόμη πιο ασεβείς- δεν την αναγνωρίζουν!
     Πέρασε, λοιπόν, απαρατήρητη η μέρα αυτή και κυρίως δεν έγινε γνωστή εκεί που έπρεπε, δηλαδή στους χώρους όπου διαμορφώνονται άνθρωποι και πλάθονται ψυχές: στα ΣΧΟΛΕΙΑ!  Κι αυτό, έπρεπε να γίνει με στόχο όχι το μίσος, αλλά τη γνώση!   

      Η Ιστορία δεν υπάρχει μόνο ως εξεταζόμενο μάθημα, ούτε για να την μεταχειριζόμαστε όπως μας συμφέρει! Η ΙΣΤΟΡΙΑ, όπως τη δίδαξε ο αρχαίος Θουκυδίδης είναι η πιστή ("χωρίς φόβο και πάθος") καταγραφή του παρελθόντος, για να το γνωρίζουν στο μέλλον.

Την πατρίδαμ' έχασα, άκλαψα και πόνεσα.

Λύουμαι κι'αρόθυμο, όι-όι ν' ανασπάλω κι' επορώ.

Ρεφραίν: Μίαν κι' άλλο ΄σην ζωή μ' σο πεγάδι μ' σην αυλή μ'.

Νέροπον ας έπινα, όι-όι και τ' ομμάτα μ' έπλυνα. 

Τά ταφία μ' έχασα ντ' έθαψα κι' ενέσπαλα.

Τ' εμετέρτς αναστορώ, όι-όι και ΄ς σο ψυόπο μ' κουβαλώ.

Ρεφραίν...

Εκκλησίας έρημα, μοναστήρα ακάντηλα,

πόρτας και παράθυρα, όι-όι επέμναν ακρόνυχτα.

Ημέρα Μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας.

     Συμπληρώνονται σήμερα 102 χρόνια από την φοβερή για τον Ελληνισμό ημέρα, κατά την οποία η Τουρκία του Κεμάλ Ατατούρκ έδειξε για άλλη μια φορά τον χειρότερο εαυτό της. Είναι μέρα Μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας.      

    Τι εννούμε με τη λέξη "γενοκτονία";
 Πρόκειται για συστηματική και μεθοδικά σχεδιασμένη εξόντωση ενός μεγάλου μέρους ή του συνόλου μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας! Είναι μια μαζική δολοφονία ανθρώπων, που δεν έχει σχέση με πολεμικές συγκρούσεις, δηλαδή έχει θύματα -κυρίως- αμάχους. Τα θύματα εξοντώνονται όχι επειδή έκαναν κακό στους δολοφόνους τους, αλλά επειδή ανήκουν σε κάποια ξεχωριστή ομάδα, την οποία εκείνοι μισούν!

     Οι γνωστότερες γενοκτονίες είναι εκείνες των αμάχων θυμάτων του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου από τους Ναζί και οι γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους.

        Οι Έλληνες που κατοικούσαν στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου (βλ εικ.) από τη στιγμή που διαλύθηκε η "Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας" (1461)  δεν έπαψαν ποτέ να δέχονται διωγμούς από την Τουρκία, η οποία προσπάθησε με βίαιο τρόπο να "σβήσει από την ψυχή τους" την ελληνικότητα και τη χριστιανική πίστη. Αλλά το μίσος της γειτονικής χώρας προς τους Ποντίους ξεπέρασε κάθε προηγούμενο το 1919, όταν ο στρατός του Κεμάλ Ατατούρκ αποβιβάστηκε στην περιοχή της Σαμψούντας κάνοντας πράξη το σχέδιο "εκκαθάρισης", μαζικής εξόντωσης του Ποντιακού Ελληνισμού.  Αυτό το σχέδιο είχε δύο φάσεις: την πρώτη (1914-1918)  με θύματα 170.576 Ποντίους και την ακόμη σκληρότερη δεύτερη φάση (1919-1922), αφήνοντας συνολικά 353.000 θύματα, περισσότερους από τους μισούς Έλληνες του Πόντου.

    Συμπληρωματικές πληροφορίες θα βρούμε στις σελίδες:  Wikipedia, Ελεύθερος Πόντος , pontos-news.

   Σήμερα, λοιπόν, 19η Μαΐου, ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων και ταυτόχρονα εθνική γιορτή της Τουρκίας (είναι η αρχή του "Τουρκικού πολέμου της ανεξαρτησίας" - İstiklâl Harbi)), όλος  ο  Ελληνισμός έχει τη σκέψη του στα αδικοχαμένα θύματα και ζητώντας δικαίωση. για τις 353.000 ψυχές, φωνάζει:  

Η Ρωμανία αν πέρασεν, η Ρωμανία αν 'πάρθεν, ανθεί και φέρει κι άλλο!