Ζήσαμε πρόσφατα μια μεγάλη χριστιανική γιορτή: το Πάσχα, μια γιορτή που μας πλημμυρίζει από χαρά, αγαλλίαση, διάθεση ανανέωσης και πνευματικής αναγέννησης. Και παρά τις εντυπωσιακές λεπτομέρειες κι εξωτερικές μορφές που μπορεί να έχει αυτός ο εορτασμός (φαγητά, στολίδια, τραγούδια, και χοροί), το Πάσχα είναι μια γιορτή εσωτερικής αναζήτησης. Πρέπει να ψάξουμε βαθιά στην ψυχή μας (πίσω από τα επιφανειακά, υλικά στοιχεία, τα οποία πλαισιώνουν τη γιορταστική ατμόσφαιρα) και να αναζητήσουμε ποιά σημασία έχει το Πάσχα στη ζωή μας, ποιό μυστικό κρύβει, τι πρέπει να κάνουμε ώστε να αλλάξουμε τρόπο ζωής και τρόπο αντιμετώπισης των συνανθρώπων μας. Και τότε θα ανακαλύψουμε το πραγματικό νόημα της θυσίας του Θεανθρώπου και θα φωτιστούμε από το Φως της ζωής, της αγάπης, της πίστης και της ελπίδας.
Μέσα από την ανάγνωση αποσπασμάτων ευαγγελικών περικοπών, αλλά και λογοτεχνικών έργων που αναφέρονται σ' αυτή τη λαμπρή γιορτή, ας αφήσουμε το Φως της Ανάστασης να μας δείξει τον δρόμο της ενάρετης ζωής.
Τί θα λέγατε, λοιπόν, να ανατρέξουμε σε μερικές λογοτεχνικές σελίδες, ώστε να δούμε πώς αποτυπώνεται το αναστάσιμο γεγονός στη λογοτεχνία;
Στο: http://www.slideshare.net/giannisver/pasxa-12243294 θα βρούμε μια σύντομη παρουσίαση έργων παιδικής πασχαλιάτικης λογοτεχνίας. Ακόμη, μπορούμε να διαβάσουμε "Το Πάσχα στο νεοελληνικό διήγημα"
Για τους μικρότερους φίλους μας υπάρχουν τα διηγήματα Πάσχα στο χωριό", "Το λαγουδάκι της Λαμπρής" της Αντιγόνης Μεταξά (θεία Λένα), "Η παπαρούνα και ο κοκκινολαίμης", "Το γαϊδουράκι Νάθαν", "Η Πυγολαμπίδα" και ¨Τα τρία δέντρα", που αξίζουν να τα διαβάσουν και οι μεγάλοι.
Από το παλιό Αναγνωστικό Β’ Δημοτικού (έκδ.1963) του Βασ. Οικονομίδου, διαβάζουμε την ιστορία: "Μανούλα, γιατί αυτή τη βδομάδα τη λέμε Μεγάλη;" Στο ίδιο βιβλίο υπάρχει και το κείμενο "Ο Επιτάφιος".
Τις παιδικές πασχαλιάτικες αναμνήσεις του, παρουσιάζει με νοσταλγία ο Γρηγόριος Ξενόπουλος στο μικρό διήγημα "Το πρώτο μου Πάσχα", που δημοσίευσε το Πάσχα του 1930 στο πρώτο παιδικό ελληνικό περιοδικό "Η Διάπλασις των Παίδων". Σε άλλο σημείο του ίδιου περιοδικού, ο Ξενόπουλος εξηγεί πώς επικράτησαν ως πασχαλινό έθιμο "Τα κόκκινα αυγά".
Λίγο πιο δύσκολα από άποψη γλώσσας, είναι τα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη "Πάσχα ρωμέικο", "Χωρίς στεφάνι", "Ο αλιβάνιστος" και "Λαμπριάτικος Ψάλτης", όπως και το "'Αρατε πύλας" του εξαδέλφου του, Αλέξανδρου Μωραϊτίδη.
Η Πηνελόπη Δέλτα, σε ένα απόσπασμα του βιβλίου της: H ζωή του Xριστού, τονίζει πως η ταπεινοφροσύνη και αγνότητα της παιδικής ψυχής είναι το μέσον για να καταλάβουμε καλύτερα την ιερότητα αυτών των ημερών.
Ο Δημήτριος Καμπούρογλου στο διήγημα "Ἡ διπλὴ γιορτή" μας δείχνει πώς δύο αλλόθρησκοι κι εχθροί μπορούν να αγκαλιαστούν, να γίνουν φίλοι και να γιορτάσουν μαζί τη διπλή γιορτή: οι Χριστιανοὶ τη Λαμπρή και οι Τούρκοι το "μπαϊράμι" τους.
Ο Ηπειρώτης (από το Συρράκο Ιωαννίνων) Κώστας Κρυστάλλης χρησιμοποιώντας την "ντοπιολαλιά" του χωριού του, μας μεταφέρει το πώς γιόρταζαν το "Πάσχα στον Πίνδο".
Ο "ναυτικός της λογοτεχνίας" Ανδρέας Καρκαβίτσας μας ταξιδεύει με το "Πάσχα στα πέλαγα" κι ο Σωτήρης Δημητρίου με το "Πάσχα τ' Απρίλη" ξαναζεί με νοσταλγία τις παιδικές του πασχαλινές διακοπές στο χωριό του, την Πόβλα, στα ελληνο-αλβανικά σύνορα.
Συνεχίζουμε με τα διηγήματα: "Το Πάσχα της γιαγιάς" της Αιμιλίας Πετράκη και "Πασχαλινή ιστορία" του Παντελή Καλιότσου.
Συνεχίζουμε με τα διηγήματα: "Το Πάσχα της γιαγιάς" της Αιμιλίας Πετράκη και "Πασχαλινή ιστορία" του Παντελή Καλιότσου.
Μια μικρή Πασχαλινή Ποιητική Ανθολογία με αποσπάσματα Δημοτικής και έντεχνης ποίησης (Δ. Σολωμός, Άγ. Σικελιανός, Κ. Βάρναλης, Ν. Καζαντζάκης, Γ. Ρίτσος, Ν. Βρεττάκος, Κ.Δημουλά, Ν. Καρούζος κ.ά.)" θα βρούμε στο "Το Πάσχα στην ελληνική ποίηση" και στο: http://www.matia.gr/7/78/7801/7801_2_12.html. Ακόμη, διαβάζουμε τα ποιήματα "Το Πάσχα", "Ο βασιλιάς του πόνου", "Τα κεράκια της Λαμπρής", "Παπαρούνες", "Επιτάφιος", "Χριστός Ανέστη", "Ο Χριστός και τα παιδάκια", και "Αναστάσιμο".
Και γι'΄αυτούς που προτιμούν να ακούνε (παρά να διαβάζουν) ιστορίες, ο "Μικρός αναγνώστης" μας προσφέρει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε "Το Πάσχα του Πασχάλη".
Εύχομαι σε όλους: Καλά πασχαλινά "ταξίδια" μέσα από τη Λογοτεχνία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου