Σας καλωσορίζουμε στον διαδικτυακό χώρο μουσικών (κι όχι μόνο) συναντήσεων των μαθητών τριών Δημοτικών Σχολείων της Πρέβεζας.Τα λόγια δεν είναι πάντα αρκετά για να εκφράσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας.Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν οι νότες και οι εικόνες…
Στη δημοσίευση "Με φόντο τον πύργο του Άιφελ", γνωρίσαμε το κτίριο- σύμβολο της γαλλικής πρωτεύουσας, αλλά κι ολόκληρης της Γαλλίας, Ο βάρους 10.100 τόνων (!) επιβλητικός μεταλλικός πύργος εγκαινιάστηκε σαν σήμερα, στις 31 Μαρτίου 1879. Κάθε χρόνο τον επισκέπτονται εκατομμύρια άνθρωποι απ΄ όλο τον κόσμο, πολλοί από τους οποίους αγοράζουν μινιατούρες (μικρά ομοιώματά του), για να τα έχουν ως ενθύμιο.
Ξέρω πως πολλοί από σας θα θέλατε να κάνετε το ίδιο, αλλά το Παρίσι βρίσκεται λίιιιγο μακριά μας... Έ λοιπόν, για να μην σας αφήσω παραπονεμένους, σήμερα θα γιορτάσουμε τα "γενέθλια" του πύργου του Άιφελ, φτιάχνοντας ένα ομοίωμά του με χαρτόνι. Πρώτα όμως, τι θα λέγατε να χρωματίσουμε μια εικόνα του;
Και τώρα τυπώστε τα παρακάτω σχέδια, κόψτε και κολλήστε τα μέρη του πύργου σε χαρτόνι και συναρμολογήστε τα, ακολουθώντας τις οδηγίες που θα βρείτε στο τέλος.
Εύχομαι να το απολαύσετε. Καλή επιτυχία! Και όταν μεγαλώσετε, αν γίνετε μηχανικοί-αρχιτέκτονες. εύχομαι να φτιάξτε πραγματικούς πύργους, σαν αυτόν του Άιφελ
Σε κάποιες πόλεις, υπάρχουν κτίρια που είναι τόσο στενά "δεμένα" με την ιστορία αυτών των πόλεων, ώστε αποτελούν σύμβολά τους: αρκεί να δούμε μια εικόνα τους, για να καταλάβουμε ποια είναι η πόλη. Κτίρια-σύμβολα πόλεων, αποτελούν: η Ακρόπολη για την Αθήνα, ο Λευκός πύργος για τη Θεσσαλονίκη, το Κολοσσαίο για τη Ρώμη, το Άγαλμα της Ελευθερίας για τη Νέα Υόρκη.
Το κτίριο-σύμβολο του Παρισιού (κι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κτίρια στον κόσμο) είναι ένας μεταλλικός πύργος ύψους 300 μέτρων, που κατασκευάστηκε το 1889 από τον Γάλλο μηχανικό Gustave Eiffel (Γκιστάβ Άιφελ, 1832-1923). Μιλάμε. βέβαια για τον "Πύργο του Άιφελ" (La Tour Eiffel), που βρίσκεται στο "Πεδίο του Άρεως" (Champ de Mars) της γαλλικής πρωτεύουσας και τον οποίο επισκέπτονται εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο.
Ο επιβλητικός μεταλλικός πύργος, που ζυγίζει 7.175 τόννους (μαζί με τα μη-μεταλλικά μέρη του φτάνει τους 10.100 τόνους) κατασκευάστηκε σε διάστημα δύο ετών (1887 -1889) για να γιορταστούν τα 100 χρόνια από τη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Αποτελείται από 18.038 διαφορετικά εξαρτήματα, που συναρμολογήθηκαν με 1.050.846 καρφιά από 300 εργάτες.
Ο πύργος εγκαινιάστηκε στις 31 Μαρτίου 1879. Στην επίσημη τελετή παράδοσής του, ο μηχανικός που τον έφτιαξε, ύψωσε στην κορυφή του τη γαλλική σημαία.
Με αφορμή τη σημερινή επέτειο, το 2015 η ιστοσελίδα Google ετοίμασε ένα "Google Doodle" που απεικονίζει μια σκηνή από τη διαδικασία κατασκευής του κτιρίου:
Και για να γίνει πιο όμορφη η περιήγησή μας στην "Ville lumière" (την "Πόλη του Φωτός"), αφήνουμε να μας "ταξιδέψουν" δύο χαρακτηριστικά τραγούδια: το "Sous le ciel de Paris" (=κάτω απ΄τον ουρανό του Παρισιού) της Edith Piaf και το "A Paris" του Yves Montand (Υβ Μοντάν).
Mes amis, je vous souhaite une bonne écoute musicale!!
Όχι φίλοι μου, δεν τρελάθηκα, χαρακτηρίζοντας "αστεία" την επιδημία του ιού Covid-19 που ταλαιπωρεί εδώ και ενάμισι χρόνο όλη τη γη! Απλά, μέσα στην απίστευτη κατάσταση στην οποία είμαστε παγιδευμένοι, σκέφτηκα να σας προτείνω να διαβάσουμε ένα διασκεδαστικόβιβλίο με τίτλο "Μια αστεία επιδημία". Το έγραψε ο βραβευμένος συγγραφέας παιδικών και νεανικών βιβλίωνΒασίλης Παπαθεοδώρου.
Ποια είναι η ιστορία;
Στο απομακρυσμένο πριγκιπάτο της Σουρλανδίας, αρχίζει ξαφνικά να εξαπλώνεται μια περίεργη επιδημία… μια επιδημία γέλιου. Οι κάτοικοι γελάνε χωρίς σταματημό και χωρίς να υπάρχει λόγος, προς μεγάλο εκνευρισμό του μοχθηρού πρίγκιπα Οράτιου. Το Παλάτι κάνει τα πάντα για να τους σταματήσει, γιατί νιώθει πως κινδυνεύει. Δεν έχει υπολογίσει όμως πως μετά τα ασταμάτητα γέλια μπορεί να έρθει και… η οργή.
Λοιπόν, η ιστορία μας μόλις άρχισε! Τη συνέχεια τη διαβάζουμε στο https://fliphtml5.com/avstp/qtnp/basic. Με τα βελάκια <, > προχωράμε τις σελίδες δεξιά- αριστερά και με το πλήκτρο "ζουμ" (άκρη αριστερά) μεγαλώνουμε την οθόνη για πιο εύκολο διάβασμα.
Μια λεπτομέρεια: Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου, εμπνεύστηκε την ιστορία του βιβλίου του από ένα πραγματικό γεγονός, που συνέβη το 1962 στην Τανζανία.
Σήμερα, Σάββατο 27 Μαρτίου 2021, από τις 20.30 έως τις 21:30 ώρα Ελλάδος αποδεικνύουμε το πόσο σκεφτόμαστε το περιβάλλον και την προστασία του.
Η Γη μας, είναι το μόνο "σπίτι" που έχουμε όλοι οι κάτοικοί της (7,6 δισεκατομμύρια συνολικά) κι αν δεν φροντίσουμε να το διατηρήσουμε καθαρό, οι συνέπειες θα είναι ανεπανόρθωτες! Σε πολλά μέρη της τα αποτελέσματα από τη μόλυνση της ατμόσφαιρας, του "πνεύμονα της γης" είναι κιόλας τραγικά!
Μια φορά το χρόνο, λοιπόν, οι οργανώσεις που ασχολούνται με την προστασία του περιβάλλοντος καλούν τους πολίτες όλου του κόσμου να σβήσουν τα φώτα για μία ώρα. Είναι ¨Η ώρα της γης", η ώρα που "την αφήνουμε ήσυχη" για λίγο να ¨ξεκουραστεί" από τα προβλήματα που της φορτώσαμε! (εικ.).
Έτσι, σε κάθε χώρα οι κάτοικοι παίρνουν μέρος ενεργά σ' αυτή την παγκόσμια δράση και κλείνουν για εξήντα λεπτά τα ηλεκτρικά φώτα που δεν είναι απαραίτητα εκείνη τη στιγμή και βγάζουν από την πρίζα όσες ηλεκτρικές συσκευές δεν χρειάζονται.
Στην ανακοίνωση της οργάνωσης WWF, την οποία μπορούμε να διαβάσουμε στο: https://www.wwf.gr/earthhour/ τονίζεται ότι ο φετινός εορτασμός της ώρας της γης θα γίνει -για δεύτερη φορά- χωρίς ομαδικές εκδηλώσεις που συνηθίζονταν άλλες χρονιές, αφού κάθε συνάθροιση πρέπει να αποφεύγεται λόγω της πανδημίας του COVID-19. Περισσότερες πληροφορίες θα βρούμε στο https://www.earthreminder.com/earth-hour-2020/.
"Μένουμε σπίτι", λοιπόν, αλλά μένουμε και λίγο χωρίς σπατάλη ηλεκτρικού ρεύματος. 'Οχι για λόγους οικονομίας, αλλά ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ!
Είναι πολύ σκληρό για κάποιον άνθρωπο να έχει γεννηθείχωρίς να λειτουργεί μια από τις αισθήσεις του και κυρίως να μη βλέπειήνα μην ακούει. Εξίσου σκληρό είναι αν κάποιος χάσει (από ασθένεια ή ατύχημα) μια απ αυτές τις αισθήσεις που μέχρι κάποια στιγμή τον βοηθούσαν να επικοινωνεί με τους συνανθρώπους του και με το περιβάλλον.
Κι αν για οποιονδήποτε άνθρωπο είναι μεγάλη η απώλεια της όρασης ή της ακοής, τότε ειδικότερα για κάποιον καλλιτέχνη που εκφράζεται μέσα απ' αυτή την αίσθηση, η ζωή του μεταβάλλεται σε μια τραγωδία! Μπορούμε να φανταστούμε κάποιον ζωγράφο, γλύπτη. ή φωτογράφοπου δεν μπορεί να δει για να δημιουργήσει νέα έργα ή να δει όσα έχει ήδη φτιάξει; Ή μήπως κάποιον μουσικό που δεν μπορεί να ακούσειτίποτε από τη μουσική που παίζει ή συνθέτει;; Η ζωή του πλέον γίνεται ένα διαρκές μαρτύριο!...
Αυτό το μαρτύριο έζησε ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες όλων των εποχών, ο Ludwig van Beethoven, τον οποίο γνωρίσαμε στην παλαιότερη ομώνυμη δημοσίευση.
Ο κορυφαίος μουσικός νους του, άρχισε να χάνει την ακοή του σταδιακά από το 1796, σε ηλικία 26 ετών, ενώ στο διάστημα των επομένων τεσσάρων ετών ήταν ολοκληρωτικά κωφός! Οποιοσδήποτε άλλος αν βρίσκονταν στη θέση, ίσως θα είχε "τρελαθεί", θα είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη μεγάλη αγάπη του, τη Μουσική. Αυτός όμως, στα υπόλοιπα 27 χρόνια της ζωής του συνεχίζει να παίζει και να γράφει μουσική (μάλιστα γράφει πραγματικά αριστουργήματα), κάνει συναυλίες με έργα του, δοκιμάζοντας ακόμα και να διευθύνει ορχήστρες, που έπαιζαν μουσικές του, "ακούγοντας" μόνο με τη δύναμη του μυαλού του!
Χωρίς να μπορεί να ακούσει τίποτε, χωρίς φίλους (πολλοί τον απέφευγαν, τα δε παιδιά στο δρόμο τον κορόιδευαν), χωρίς να έχει χαρεί τίποτε, γράφει την "Ένατη Συμφωνία" του, στο τέλος της οποίας προσθέτει έναν χορωδιακό ύμνο στη χαρά (Ode an die Freude), τη χαρά που δεν γνώρισε ποτέ ο ίδιος!!). Αυτό το κομμάτι, σε ποίηση του συμπατριώτη του (Γερμανού) ποιητή Friedrich Schiller (Φρήντριχ Σίλερ), είχαμε γνωρίσει στη δημοσίευση "Ωδή στη Χαρά".
Καθώς οι πρωτότυποι στίχοι είναι στα γερμανικά, μπορούμε να δοκιμάσουμε να το τραγουδήσουμε με τα εξής λόγια:
Πάντα η μουσική ενώνει τους ανθρώπους μες στη γη
είν' η γλώσσα της ειρήνης που μιλάει στην ψυχή
Τραγουδάμε την αγάπη, τη χαρά, την ομορφιά
την ειρήνη που ενώνει καθ' ανθρώπινη καρδιά
Πάντα η μουσική ενώνει την ψυχή στον ουρανό
και οι άγγελοι μαζί της ανυμνούμε το Θεό
Ας ξεχάσουμε για λίγο κάθε πόνο μας κρυφό
με τραγούδια ας χαρούμε το ωραίο πρωινό (ή βραδινό)
Ο Ludwig van Beethoven, αυτός ο γίγαντας της μουσικής, που η ατυχία τον καταδίκασε να μείνει κωφός, φεύγει από τη ζωή πικραμένος, σαν σήμερα, στις 26 Μαρτίου 1827. Εκείνη τη βραδιά, στη Βιέννη, (την πρωτεύουσα της Αυστρίας όπου έμενε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του) ξεσπά μία φοβερή καταιγίδα με βροντερές αστραπές,. που λες και ήθελαν να βροντοφωνάξουν την είδηση του θανάτου του...
Ας ακούσουμε μερικά αποσπάσματα από τα σπουδαιότερα έργα του: Συμφωνία Νο.5 - Αλέγκρο Κον Μπρίο (Συμφωνία Της Μοίρας), Μπακατέλα Νο.25 (Fur Elise), Συμφωνία Νο.9 - Φινάλε (Ωδή Στη Χαρά), Κοντσέρτο Για Πιανο Νο.5 - Αντάτζιο (Αυτοκρατορικό), Συμφωνία Νο.6 - Αλεγκρέτο (Ποιμενική), Σονάτα Για Πιάνο Νο.14 - Αντάτζιο (Σονάτα Του Σεληνόφωτος)
Αγαπητοί μου φίλοι, ας ευχηθούμε όλοι "χρόνια πολλά" για τη σημερινή γιορτή, που είναι διπλή: θρησκευτική (Ευαγγελισμός της Θεοτόκου) και εθνική (έναρξη της επανάστασης για την απελευθέρωση του έθνους μας από την τουρκική σκλαβιά). Αυτό μας θυμίζει και το σημερινό doodle της Google (εικ.δεξιά και κάτω)
Αν θέλουμε να κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο και να γνωρίσουμε τα σημαντικότερα γεγονότα και πρόσωπα της Ελληνικής Επανάστασης, υπάρχει ένα πολύ καλά σχεδιασμένο Λογισμικό “Η Επανάσταση του 1821”, που περιέχει: αναλυτικό χρονολόγιο των γεγονότων, παρουσίαση των προσώπων, ανθολόγιο κειμένων (απομνημονεύματα αγωνιστών, επίσημα έγγραφα κ.ά), εικόνες, γκραβούρες, ελαιογραφίες, και σχέδια. Παρακολουθούμε τώρα ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ του 7ου Επιτελ. Γραφείου του Γενικού Επιτελείου Στρατού (Γ.Ε.Σ) αφιερωμένο στην Ελληνική επανάσταση:
Διπλή γιορτή η σημερινή μέρα για τους Έλληνες όλου του κόσμου: θρησκευτική και εθνική. Γιορτάζουμε τον "Ευαγγελισμό της Θεοτόκου" και την έναρξη του αγώνα μας για την απελευθέρωση της πατρίδας από την τουρκική σκλαβιά.
Ο "Ευαγγελισµός" (ευ=καλό + αγγελία) της Θεοτόκου είναι η "Θεομητορική" γιορτή της Χριστιανοσύνης, στην οποία θυμόμαστε την επίσκεψη του αρχαγγέλου Γαβριήλ στην Παρθένο Μαριάμ (Παναγία), για να της φέρει το χαρμόσυνο μήνυμα ότι πρόκειται να φέρει στον κόσμο τον Υιό του Θεού. Σύμφωνα με το ευαγγέλιο, ο Γαβριήλ, της απηύθυνε τον χαιρετισμό: «Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου» και συμπλήρωσε: «Μη φοβού Μαριάμ, εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ. Και ιδού συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν». Σήμερα, λοιπόν, σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, ψάλλεται το παρακάτω Απολυτίκιο:
Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις.
Ο υιός του Θεού, υιός της Παρθένου γίνεται και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται.
Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν: "Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου".
Μια τέτοια γιορτινή θρησκευτική μέρα και μαζί με την ανοιξιάτικη αναγέννηση της φύσης, η πατρίδα μας γιορτάζει τη δική της εθνική αναγέννηση, μετά από τον βαρύ "χειμώνα" της τουρκικής σκλαβιάς που διήρκεσε τέσσερις αιώνες. Η εθνική μας παράδοση τοποθετεί το ξεκίνημα του απελευθερωτικούαγώνα στις 25 Μαρτίου 1821: "οπού γιορτάζει η Παναγιά, γιορτάζει κι η πατρίδα", όπως αναφέρει ένα τραγούδι.
Βέβαια η ημερομηνία αυτή δεν είναι ακριβής, αφού οι ετοιμασίες για την επανάσταση είχαν ξεκινήσει πιο πριν κι η πρώτη ελληνική νίκη σημειώνεται στις 23 Μαρτίου, με την απελευθέρωση της Καλαμάτας. Και βέβαια είχαν προηγηθεί πολλά άλλα γεγονότα που βοήθησαν την επανάσταση, όπως: η ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας (1814) κι ακόμα παλαιότερα η δράση του Ρήγα Βελεστινλή (ή Ρήγα Φεραίου, 1757-1798), ο οποίος με το θερμό πατριωτικό ποίημά του "Θούριος" ξεσήκωνε τους σκλαβωμένους Έλληνες να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό και να γκρεμίσουν 400 χρόνια σκλαβιάς:
Ως πότε παλικάρια, να ζούμε στα στενά, μονάχοι σα λεοντάρια, σταις ράχαις στα βουνά;
Σπηλιαίς να κατοικούμε, να βλέπωμεν κλαδιά,να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά;
Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Το ποίημα αυτό (είναι σωστό να κρατάμε την ορθογραφία του ποιητή) μελοποιήθηκε αργότερα από τον συνθέτη Χρήστο Λεοντή:
Και το ελληνικό έθνος κατάφερε να κερδίσει τη λευτεριά, έστω κι αν χρειάστηκε να χυθεί το αίμα πολλών ηρώων, τους οποίους αναδεικνύει πάντα στις δύσκολες ώρες αυτός ο ευλογημένος τόπος, όπου κατοικούμε. Μια από τις πολλές ηρωικές πράξεις, που έμειναν στην ιστορία, ήταν η θυσία των γυναικών του Σουλίου: μπροστά στον κίνδυνο να πιαστούν αιχμάλωτες από τον τουρκικό στρατό που τις κυνηγούσε στα βουνά του Ζαλόγγου, προτίμησαν να ριχτούν στον γκρεμό μαζί με τα παιδιά τους, χορεύοντας και τραγουδώντας για το πολύτιμο αγαθό της λευτεριάς:
(Τραγούδι: Ο χορός του Ζαλόγγου - 'Εχε γεια καημένε κόσμε)
Μια από τις ηγετικές μορφές του αγώνα για την απελευθέρωσή μας από τους Τούρκους, είναι εκείνη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, του γνωστού "Γέρου του Μοριά". Σ΄αυτόν είναι αφιερωμένο το ιστορικό κλέφτικο τραγούδι (σε ρυθμό Τσάμικο), που αναφέρεται στην αιματηρή μάχη στα "Τρίκορφα", κοντά στην Τρίπολη (24/6/1825), μεταξύ των Ελλήνων επαναστατών και των αιγυπτιακών στρατευμάτων του Ιμπραήμ πασά:
Ένα ακόμη τραγούδι, επίσης σε ρυθμό τσάμικο, που αναφέρεται στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και την ηρωική ομάδα του, είναι το "Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά"
Στην απελευθέρωση της Τρίπολης συμμετέχουν και "Σαράντα παλικάρια από τη Λιβαδειά¨, όπως λέει το σχετικό τραγούδι:
"Τροπολιτσά", Βαλτέτσι, Αλαμάνα, Χάνι της Γραβιάς, Δερβενάκια, Λιβαδειά, Αράχωβα, Κερατσίνι, Κομπότι, Κλείσοβα, είναι μερικές περιοχές στις οποίες σημειώθηκαν σπουδαίες κι αιματηρέςμάχες, όχι πάντα νικηφόρες για τους Έλληνες. Βλέπουμε μια σύντομη παρουσίασή τους.
Κι όταν οι αγωνιστές της λευτεριάς τραυματίζονται, κρύβουν τον πόνο τους, για να μην δειλιάσουν οι συμπολεμιστές κι οι συγγενείς τους, όπως κάνουν τα "Παιδιά της Σαμαρίνας":
Από τις πόλεις που υπέφεραν πολύ από τη μανία των Τούρκων, είναι το Μεσολόγγι. Οι κάτοικοί του, όταν διαπίστωσαν πως δεν είχαν πλέον άλλες δυνάμεις για να αντισταθούν στον εχθρό που τους πολιορκούσε για πολύ καιρό, επιχειρούν κάτι παράτολμο, παράλογο: βγαίνουν έξω από το κάστρο της πόλης και συνεχίζουν να πολεμούν, πεθαίνοντας για την ελευθερία. Γι΄ αυτούς τους ηρωικούς μαχητές, ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, γράφει το ποιητικό έργο "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι", το οποίο αργότεερα μελοποίησε ο Γιάννης Μαρκόπουλος. Ακούμε ένα απόσπασμα του έργου: "Άκρα του τάφου σιωπή":
Η θερμή πίστη στην ελευθερία, η φιλοπατρία κι ο ηρωισμός των αγωνιστών του 1821, παραμένει για όλους τους Έλληνες ένα φωτεινό παράδειγμα για μίμηση. Να γιατί η ευχή "Νά΄τανε το '21, να ζωντάνευε και πάλι", τραγουδιέται -σε στίχους Σώτιας Τσώτου και μουσική Σταύρου Κουγιουμτζή - πάντα με την ίδια θέρμη στην ψυχή...
Πρώτα-πρώτα θέλω να ευχαριστήσω πολύ όλους εσάς που διαβάσατε τη χθεσινή δημοσίευσή μας, που ήταν αφιερωμένη στη "διεθνή ημέρα Γαλλοφωνίας". Η μεγάλη ανταπόκρισή σας, μου δίνει την ευκαιρία να δώσουμε σ΄αυτό το αφιέρωμά μας μια μικρή μουσική συνέχεια.
Ακούμε, λοιπόν, πρώτα το τραγούδι "Francophonie" σε στίχους και μουσική του Philippe Richard
Je suis né en Europe, en France. Moi en Océanie Je suis né en Afrique et moi en Amérique Je suis né en Asie
Nous sommes tous des enfants du Monde, de pays différents, mais nos mots et nos chants jouent à la même ronde. Ecoutez dans le vent
Francophonie- Mélodie, Francophonie- C'est ma vie
J'ai grandi en Europe en France. Moi en Océanie. J'ai grandi en Afrique et moi en Amérique.J'ai grandi en Asie
Nous sommes tous des enfants du Monde, de pays différents, mais nos mots et nos chants jouent à la même ronde. Ecoutez dans le vent
Francophonie- Mélodie, Francophonie - C'est ma vie
Francophonie - Poésie, Francophonie - Pour la vie
Και τώρα ένα ακόμα τραγούδι που μιλά για την αξία της διαφορετικότητας, αλλά και της αδελφοσύνης κι αλληλεγγύης. μεταξύ των λαών. Ακούμε το τραγούδι "Ensemble -Hymne à la Francophonie" από τους: Célina Ramsauer, Georges Seba και τη χορωδία "Choeur Gospel de Paris"
Στις 20 Μαρτίου 2017, η σελίδα αναζητήσεων "Google", δημιούργησε και δημοσίευσε το παρακάτω βίντεο, αφιερωμένο στον επίσημο ερχομό της Άνοιξης, που γιορτάζεται στις 21 Μαρτίου, ή μερικές χρονιές στις 20.
Σήμερα λοιπόν, έχουμε "ισημερία" (από τις λέξεις ίσος και ημέρα), δηλαδή η μέρα και η νύχτα έχουν περίπου ίση διάρκεια, όπως είχαμε δει και σε άλλη δημοσίευση. "Ισημερία" συμβαίνει δύο φορές το χρόνο: στις 21 Μαρτίου (ή στις 20, όπως φέτος), που ονομάζεται "Εαρινή" (δηλ. Ανοιξιάτικη) και στις 22 Σεπτεμβρίου (φθινοπωρινή). Με την εαρινή ισημερία, η άνοιξη κάνει επίσημα την παρουσία της στο βόρειο ημισφαίριο της Γης, μέσα σε μια όμορφη γιορτινή ατμόσφαιρα, με χρώματα και αρώματα λουλουδιών, κελαηδήματα πουλιών, καλό καιρό και χαρούμενη διάθεση. Για περισσότερες πληροφορίες, ας δούμε το: https://www.armyvoice.gr/2021/03/earini-isimeria-2021-i-mera-poy-kathorizei-tin-imerominia-toy-pascha/και το http://www.cnn.gr/tech/story/72743/to-google-doodle-gia-tin-proti-imera-tis-anoixis
Καθώς στην προηγούμενη δημοσίευση γιορτάσαμε την εαρινή ισημερία με μουσική (ακούσαμε το κομμάτι "First day of Spring" των "Secret Garden"), τι θα λέγατε να το συνεχίσουμε; Ας ακούσουμε λοιπόν τον Αμερικανό συνθέτη Curtis Macdonald στο κομμάτι του "The Scent of Spring" (=Άρωμα της άνοιξης) από το άλμπουμ του "When Dreams Come True" (2013) κι ας αφεθούμε σε μια μαγεία ήχων και χρωμάτων (τα αρώματα, μπορεί να συμπληρώσει εύκολα η φαντασία μας)
Σημείωση: Το είδος της μουσικής αυτής χαρακτηρίζεται "New Age Music". Είναι μια μουσική που προσφέρει στον ακροατή στιγμές γαλήνιας ατμόσφαιρας, χαλάρωσης, αισιοδοξίας και καλλιτεχνικής έμπνευσης. Χρησιμοποιείται για διαλογισμό, διαχείριση του άγχους και ευχάριστη ανάγνωση, σχετίζεται, δε, με την οικολογία.
Ζώντας σε ένα πολύγλωσσο κόσμο, (μια πραγματική "Βαβυλωνία" γλωσσών), η επικοινωνία μας με ανθρώπους από άλλες χώρες θα ήταν αδύνατη. Έτσι, είναι ανάγκη να μάθουμε κάποιες ξένες γλώσσες, που έχουν χαρακτηριστεί ως "διεθνείς", αφού μιλιούνται από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο.
Από τις πιο διαδεδομένες γλώσσες είναι τα Αγγλικά, τα Γαλλικά, τα Γερμανικά και τα Ισπανικά. Καθεμιά απ΄ αυτές τις γλώσσες τη μιλούν όχι μόνο οι κάτοικοι μιας χώρας από τα νηπιακά τους χρόνια ("μητρική" γλώσσα), αλλά και όλοι εκείνοι που τη μαθαίνουν, τη μιλούν, την καταλαβαίνουν και τη «μοιράζονται» σ' όλα τα μέρη της γης.
Μάλιστα, μετά την Αγγλική, ηΓαλλική είναι η μόνη γλώσσα, που διδάσκεται καιομιλείται και στις 5 ηπείρους. Συνολικά 116.000.000 σπουδαστές και 220.000.000 γαλλόφωνοι ζουν σε ολόκληρο τον κόσμο, από τους οποίους το 60% είναι κάτω των 30 ετών. Η Γαλλική, αποτελεί τη δεύτερη επίσημη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. ενώ σ΄ αυτήν γίνονται οι διάλογοι και γράφονται τα επίσημα έγγραφα μεγάλων διεθνών οργανισμών (ΝΑΤΟ, ΟΑΣΕ, UNESCO, Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή).
Στην Ελλάδα, υπολογίζεται ότι 280 000 μαθητές και σπουδαστές μαθαίνουν γαλλικά από το Δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο. Αν είστε ανάμεσα σ' αυτούς, δοκιμάστε να διαβάστε το βιβλιαράκι "Paris, s'apprend en naviguant".
Για να τονιστεί η παγκοσμιότητα της γαλλικής γλώσσας και να γιορταστεί αυτός ο τρόπος επικοινωνίας μεταξύ τόσων πολλών ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, η 20ή Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το 1998 ως "Διεθνής Ημέρα Γαλλοφωνίας" (Journée internationale de la Francophonie).
Τη σχετική απόφαση έλαβε ο "Διεθνής Οργανισμός Γαλλοφωνίας" (Organisation internationale de la Francophonie) ο οποίος με βάση την κοινή γλώσσα που .μιλιέται από 500 εκατομμύρια ανθρώπους σ' όλο τον κόσμο (τα γαλλικά) θέλησε να δημιουργήσει ένα χώρο φιλίας κι αλληλεγγύης των λαών, προώθησης της δημοκρατίας, του δικαίου, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ειρήνης κι ασφάλειας, της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς και της πολιτιστικής και γλωσσικής διαφορετικότητας:https://www.francophonie.org/
Σήμερα, λοιπόν, σε πολλές χώρες και διάφορες πόλεις διοργανώνονται εκδηλώσεις, όπου η γλώσσα και ο πολιτισμός της Γαλλίας έχουν την τιμητική τους: γίνονται ομιλίες, διαβάζονται λογοτεχνικά κείμενα, ακούγονται μουσικές και τραγούδια και γίνονται παραστάσεις θεατρικών έργων στα γαλλικά.
Μια τέτοια πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερα επιτυχημένη εκδήλωση έγινε πριν τρία χρόνια στην Άρτα. Στο χώρο του 1ου Δημ Σχολείου, μαθητές και καθηγητές της γαλλικής γλώσσας διάβασαν -στα γαλλικά και στα ελληνικά- αποσπάσματα από το μυθιστόρημα "Η Παναγία των Παρισίων" ("Notre-Dame de Paris") του Βίκτωρα Ουγκώ, ένα μυθιστόρημα που έχει γνωρίσει μεγάλη επιτυχία και στον κινηματογράφο, τόσο με πραγματικούς ηθοποιούς, όσο και με κινούμενα σχέδια.
Η ιστορία του έργου (που διαδραματίζεται τον 15ο αιώνα, στα χρόνια του βασιλιά Λουδοβίκου 11ου), έχει για φόντο την γιγαντιαίων διαστάσεων (35μ ύψος, 130μ μήκος και 48μ. πλάτος) ομώνυμη εκκλησία της γαλλικής πρωτεύουσας (Cathédrale Notre-Dame de Paris).
Ελάτε να θαυμάσουμε αυτό το σπουδαίο αρχιτεκτονικό έργο, βλέποντας φωτογραφίες με φως μέρας ή νύχτας (http://www.notredamedeparis.fr/)και μια πανοραμική άποψη (http://www.photojpl.com/notre-dame-de-paris-and-the-seine-interactive-virtual-tour/-/4V5Wrp5TAo/). Καλύτερα, όμως, ας αφήσουμε να μας ξεναγήσει το παρακάτω βίντεο: (για ελληνικούς υπότιτλους ανοίγουμε κάτω δεξιά το "Settings", δίπλα από το "CC" και στη συνέχεια επιλέγουμε "Subtitles", "Auto-translate" και πατάμε "Greek").
Τέλος, μπορούμε να ζωγραφίσουμε τους ήρωες και μερικές σκηνές από την ταινία κινουμένων σχεδίων της εταιρίας Disney "Η Παναγία των Παρισίων": http://anaptyksi.blogspot.gr/2011/03/notre-dame.html
Κι εδώ έχουμε μια ψηφιακή εφαρμογή γνωριμίας με το κείμενο του Β.Ουγκώ και τη σχετική ιστορία:
Καλή μέρα σε όλους, με υγεία, χαρά και αισιοδοξία !
Αυτά ακριβώς τα συναισθήματα προσπαθεί να μας μεταφέρει το σχέδιο "doodle" της Google, που είναι αφιερωμένο στον "επίσημο" ερχομό της φετινής άνοιξης.
Αλλάζουμε διάθεση, λοιπόν! Ξεχνάμε ό,τι μας φόβισε, ή μας ταλαιπώρησε τον τελευταίο καιρό, διώχνουμε φόβους και προβλήματα κι ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε την Άνοιξη.
Αν και ο φετινός Χειμώνας δεν υπήρξε ιδιαίτερα βαρύς, ο καλός καιρός των τελευταίων ημερών μας γεμίζει χαρά, υπενθυμίζοντάς μας πως μπήκαμε πλέον στην Άνοιξη και τα ανθισμένα τοπία που απλώνονται στη φύση, μας προδιαθέτουν για μικρές ή μεγαλύτερες αποδράσεις στην εξοχή, όταν τελειώσουμε βέβαια με την δοκιμασία της επιδημίας!
Σύμφωνα με το ημερολόγιο, η Άνοιξη ξεκινά την πρώτη μέρα του πρώτου μήνα της (1η Μαρτίου) όμως από την άποψη της Αστρονομίας, η πρώτη ημέρα της Άνοιξηςορίζεται από την "εαρινή ισημερία", Πρόκειται για το αστρονομικό φαινόμενο κατά το οποίο η μέρα και η νύχτα έχουν ίση διάρκεια (περίπου), Πώς συμβαίνει αυτό;
Καθώς η γη περιφέρεται γύρω από τον ήλιο, δυο φορές το χρόνο η γη παίρνει τέτοια θέση ώστε οι ηλιακές ακτίνες πέφτουν κάθετα στον ισημερινό της και φωτίζουν ίσο χρόνο τις βόρειες και νότιες περιοχές της. Πρόκειται για τις δυο ισημερίες: τη Φθινοπωρινή (για τη οποία είχαμε μιλήσει σε παλαιότερη ανάρτησή μας) και την Εαρινή, που σηματοδοτούν αντίστοιχα την έναρξη του Φθινοπώρου και της Άνοιξης.
Η εαρινή ισημερία, η πρώτη μέρα της άνοιξης στο βόρειο ημισφαίριο της γης (στο οποίο ανήκει και η χώρα μας) συμβαίνει στις 21 Μαρτίου (ή στις 20, αν το έτος είναι δίσεκτο, και πιο σπάνια στις 19). Αντίστοιχα, στο νότιο ημισφαίριο της γης η ισημερία του Μαρτίου σηματοδοτεί την έναρξη του φθινοπώρου, γι’ αυτό ονομάζεται φθινοπωρινή. Μετά απ΄ αυτή τη μέρα,στο βόρειο ημισφαίριο της γης,η ημέρα συνεχίζει να μεγαλώνει, ώσπου να φθάσει στο μεγαλύτερο σημείο της (θερινό ηλιοστάσιο της 21ης Ιουνίου).η δε νύχτα συνεχίζει να μικραίνει.
Οι "Secret Garden" (http://www.secretgarden.no/) είναι ένα "μουσικό δίδυμο" που το αποτελούν η Ιρλανδέζα βιολίστα Fionnuala Sherry και ο Νορβηγός συνθέτης και πιανίστας Rolf Løvland, οι οποίοι το 1995 κατέκτησαν την πρώτη θέση στον διαγωνισμό της Eurovision εκπροσωπώντας τη Νορβηγία με τη μουσική σύνθεση Nocturne). Το είδος της μουσικής τους, καθαρά ορχηστρικής, ονομάζεται New Age και μέσα από απαλές μελωδίες, μας μεταφέρει σε κόσμους ονειρικούς...
Καλή ακρόαση με ανοιξιάτικη διάθεση.
"Το κυνήγι της ευτυχίας είναι βασικός ανθρώπινος σκοπός. Υπάρχει ανάγκη για μια πιο έντιμη και ισορροπημένη ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας, που να βοηθά την εξάλειψη της φτώχειας και τη γενική ευτυχία όλων των ανθρώπων". Αυτό αναφέρεται στην απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, που πάρθηκε το 2012, με την οποία καθιερώθηκε η 20η Μαρτίου ως "Διεθνής Ημέρα Ευτυχίας".Περισσότερα, στην επίσημη ιστοσελίδα που δημιουργήθηκε γι΄αυτή τη μέρα: http://www.dayofhappiness.net/#happiness
Ένα από τα πράγματα που μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους πολύ εύκολα, είναι η Μουσική. Γι΄αυτό, ο ΟΗΕ ζήτησε από τους χρήστες του διαδικτύου να βοηθήσουν να φτιαχτεί μια λίστα με τραγούδια από όλο τον κόσμο που κάνουν τους ανθρώπους να χαμογελούν, να είναι ευτυχισμένοι, να χοροπηδούν από χαρά. Σκοπός είναι, αυτή η λίστα να μεταδοθεί σήμερα (Ημέρα Ευτυχίας) ως "playlist" της διαδικτυακής μουσικής υπηρεσίας MixRadio.
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Γκι-Μουν δήλωσε: «χρησιμοποιούμε την παγκόσμια γλώσσα της μουσικής για να διαδηλώσουμε την αλληλεγγύη μας προς τα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας, που υφίστανται ανθρωπιστικές κρίσεις, παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή τις συνέπειες της ρύπανσης και της κλιματικής αλλαγής». Μάλιστα, ο κ.Γκι-Μουν, αποκάλυψε τη δική του προτίμηση για τη "μουσική της ευτυχίας": είναι το τραγούδι "Signed, Sealed, Delivered" του Stevie Wonder: https://www.youtube.com/watch?v=RS2nfeN4DEw. Πέρσι ο ΟΗΕ είχε καλέσει τους χρήστες του Διαδικτύου να γιορτάσουν την Παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας χορεύοντας στο ρυθμό του τραγουδιού "Happy" του Pharrell Williams (από το άλμπουμ "GIRL"):
It might seem crazy what I'm about to say. Sunshine she's here, you can take away
I'm a hot air balloon, I could go to space, with the air, like I don't care baby by the way
Because I'm happy, clap along if you feel like a room without a roof
Because I'm happy, clap along if you feel like happiness is the truth
Because I'm happy, clap along if you know what happiness is to you
Because I'm happy, clap along if you feel like that's what you wanna do
Here come bad news talking this and that. Yeah, give me all you got, don't hold back
Yeah, well I should probably warn you I'll be just fine.
Yeah, no offense to you don't waste your time. Here's why!
Happy, bring me down can't nothing, bring me down
Love is too happy to bring me down, can't nothing, bring me down
I said: Love is too happy to bring me down can't nothing, bring me down.
I said: Because I'm happy Clap along if you feel like a room without a roof...
Happy, bring me down Can't nothing, bring me down
Love is too happy to bring me down Can't nothing, bring me down.
I said : Because I'm happy Clap along if you feel like a room without a roof...
Ένα πολύ γνωστό τραγούδι, που προσπαθεί να μας μεταδώσει χαρά κι ευτυχία, είναι το "Don't Worry, Be Happy" του Αμερικανού τραγουδιστή Bobby McFerrin. Το "single" (μονό δισκάκι) του τραγουδιού, κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1988 και έγινε μεγάλη επιτυχία: ήταν το πρώτο "a cappella" τραγούδι που έφτασε στο Νο.1 του καταλόγου επιτυχιών "Billboard Hot 100 chart", παραμένοντας σ΄αυτή τη θέση για δύο εβδομάδες (θυμίζω πως με τον όρο "a cappella", εννοούμε ένα τραγούδι χωρίς οργανική συνοδεία).
Here's a little song I wrote, you might want to sing it note for note: Don't worry be happy
In every life we have some trouble. When you worry you make it double. Don't worry, be happy
(Don't worry, be happy now) - Don't worry, be happy(x4)
Ain't got no place to lay your head. Somebody came and took your bed. Don't worry, be happy
The land lord say your rent is late He may have to litigate Don't worry, be happy
(Look at me I am happy) Don't worry, be happy
Here I give you my phone number. When you worry call me, I make you happy - Don't worry, be happy
Ain't got no cash, ain't got no style, ain't got no girl to make you smile
But don't worry be happy Cause when you worry your face will frown
And that will bring everybody down. So don't worry, be happy
(don't worry, be happy now) - Don't worry, be happy(x4)
Now there is this song I wrote. I hope you learn it note for note
Like good little children, don't worry, be happy
Listen to what I say In your life expect some trouble
When you worry, you make it double .But don't worry be happy, be happy now
Τo τραγούδι μεταφέρθηκε και στα ελληνικά από τους αδελφούς Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα: κυκλοφόρησε στον δίσκο τους "Η Μοναξιά Του Σχοινοβάτη" (1992): https://www.youtube.com/watch?v=Fic8Qfw4wOg
Και βέβαια, μιλώντας για τραγούδια που φέρνουν ευτυχία, δε μπορούμε να μην αναφερθούμε στη "Μελωδία της Ευτυχίας", ένα σπουδαίο κινηματογραφικό έργο που τιμήθηκε μεπέντε βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, μεταξύ των οποίων και το βραβείο της "Καλύτερης Ταινίας". Το έργο, που έχει τον πρωτότυπο τίτλο: "The Sound of Music" περιγράφει μια αληθινή ιστορία. Η Μαρία (την υποδύεται η Julie Andrews) είναιμια νεαρή Αυστριακή υποψήφια καλόγρια, που αφήνει το μοναστήρι για να γίνει γκουβερνάντα για τα επτά ατίθασα παιδιά του Captain von Trapp (τον υποδύεται ο Christopher Plummer). Με τα τραγούδια και την απλότητά της, καταφέρνει σύντομα να κερδίσει τις καρδιές των παιδιών και τέλος να γοητεύσει ακόμα και τον αυστηρό πατέρα τους. Κι όταν η χώρα τους αναγκάζεται να ακολουθήσει τη ναζιστική Γερμανία, η Μαρία και η οικογένεια von Trapp επιχειρούν μια τολμηρή απόδραση προς την ελευθερία και την ευτυχία!
Τα πολύ όμορφα τραγούδια του έργου γράφτηκαν από τους Richard Rodgers και Oscar Hammerstein II. Μπορείτε να δείτε ένα απόσπασμα (το τραγούδι "Ντο-Ρε-Μι") σε θεατρική μορφή, στα ελληνικά, με την αξέχαστη Αλίκη Βουγιουκλάκη στο ρόλο της Μαρίας:
